["To Catch A Thief"]

John Robie (Cary Grant), vroeger bekend als de ongrijpbare juwelendief The Cat, leeft nu in ruste in zijn villa aan de Franse Rivièra. Totdat er een nieuwe golf van juwelenroven in de luxe hotels plaats vinden, allen met dezelfde ‘handtekening’ als van The Cat. De politie verdenkt Robie nu van deze nieuwe juwelenroven. Robie wil alles op alles zetten om zijn naam te zuiveren. Hij biedt de verzekeringsagent Hughson (John Williams) aan om die adressen waar het meeste te halen valt in de gaten te houden. Zo komt Robie in contact met de rijke Amerikaanse weduwe Jessie Stevens (Jessie Royce Landis) en haar verwende dochter Frances (Grace Kelly). Robie doet zich voor als een houthandelaar uit Amerika. Hij gebruikt het contact met Jessie om de juwelendief op heterdaad te betrappen, maar helaas valt zijn plan in duigen. De politie verdenkt Robie nu nog meer van de juwelenroven. Frances verdenkt Robie ook van de diefstallen en gelooft niet dat hij een houthandelaar is. Toch helpt zij hem ontsnappen aan de politie. Een avond later lijkt het erop dat de vermaarde juwelendief is gesnapt en bij een ontsnappingspoging dodelijk is verongelukt. Alleen Robie gelooft dit niet omdat deze zogenaamde juwelendief een houten been heeft. Klimt wat moeilijk over de daken met zo’n been. Robie heeft nog één kans om de juwelendief te ontmaskeren en krijgt daarbij hulp van Jessie en Frances.

De vermaarde regisseur Alfred Hitchcock (1899-1980) heeft ons een groot oeuvre aan speelfilms nagelaten. Hitchcock was een meester van de spanning en de illusie. To Catch A Thief is niet één van Hitchcock’s beste speelfilms. Hij neemt ruim de tijd om het verhaal op te bouwen en het eerste ½ uur van de film komt deze dan ook wat traag over. Uiteraard blijf je de hele film gissen wie nu die andere The Cat juwelendief is, maar verder is de film geenszins echt spannend. Hitchcock heeft de mooie omgeving van de Franse Rivièra ook uitgebreid en erg mooi in beeld gebracht. Het camerawerk van deze film kreeg in 1956 een Oscar toebedeeld. De film krijgt een extra dimensie vanaf het moment dat Grace Kelly haar entree maakt. Ze was 26 jaar toen ze deze film maakte en al toen was haar uitstraling gracieus. In de film wordt door spitsvondige dialogen en de koele uitstraling van Kelly een boeiend spanningsveld opgeroepen tussen Kelly en Grant. Volgens zeggen heeft Grace Kelly de Prins van Monaco ontmoet tijdens het draaien van deze film, die geheel op locatie aan de Franse Rivièra is opgenomen. Ruim een jaar later trad zij in het huwelijk met Prins Rainier en werd daarmee prinses Grace van Monaco. In 1982 kwam Grace Kelly bij een fataal auto ongeluk om het leven.
Evenals andere films uit deze tijd, kun je goed zien dat deze is gemaakt in een tijd dat special effects nog echt met het handje werden gemaakt. De scènes met de auto, met name de achtervolgingscène, is zo overduidelijk in de studio opgenomen. Maar dat is weer de charme van films uit deze periode.
Hitchcock had de goede gewoonte om in elk van zijn eigen films in één scène kort in beeld te zijn. In To Catch A Thief is dat niet anders en kun je Hitchcock in het begin van de film ook even in beeld zien. Na To Catch A Thief kwam de verschijning van Hitchcock in zijn latere films direct in het begin van de film, omdat veel kijkers op dat ene moment in de film zaten de wachten wat weer teveel afleidde van de inhoud van de film.

Beeldkwaliteit

Het oorspronkelijke VistaVision beeldformaat van de film is volgens de IMDB 1.66:1, het beeld met een beeldverhouding van 1.85:1 anamorf op de DVD. Dit betekent dat aan de boven-/onderzijde van het beeld een stukje mist. Er zijn enkele scènes waarin dit enigszins opvalt, maar storend is het zeker niet. Het beeldmateriaal is voor deze release nauwelijks opgeknapt en het beeld ziet er redelijk goed uit. De kleuren van het beeld zien er goed, maar wel enigszins gedateerd uit. De Franse omgeving wordt door Hitchcock mooi in beeld gebracht. Scherpte en detaillering zijn slechts redelijk, maar dit heeft meer met het oorspronkelijke bronmateriaal te maken. Zo ook de aanwezige filmgrain. Het beeld is niet helemaal vrij van ongerechtigheden als gevolg van vuil of beschadigingen. Gevolgen van edge enhancement zijn in sommige scènes goed te zien. Erg storend is het moiré partoon dat in het eerste halfuur van de film zo zichtbaar is door het fijne lijnenspel van de (franse) shirtje van Cary Grant.
De film is opgedeeld in 18 chapterstops. De DVD is van het type DVD-9, dus enkelzijdig en dubbellaags. De laagwisseling is netjes en nauwelijks merkbaar geplaatst. De optionele ondertiteling (wit) is duidelijk, heeft wel een wat groot lettertype en staat zeker een regel te hoog onder in het beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

De originele Engelstalige mono soundtrack staat ook mono op de DVD. De soundtrack is een Dolby Digital 2.0 (bitrate 192 kb/s) soundtrack, waarbij het linker en rechterkanaal dezelfde informatie krijgt. Het is goed dat men op deze wijze een monotrack op DVD zet. Als je slechts één geluidsspoor zou gebruiken, zou het geluid alleen uit de centerspeaker komen. Met een DD2.0 track komt het geluid uit de, meestal kwalitatief betere, frontspeakers.
De film is voornamelijk dialoog georiënteerd, dus meestentijds ervaar je de monotrack niet echt als gemis. De muziek komt met een beperkt frequentiebereik uit de speakers. De soundtrack klinkt daardoor enigszins gematteerd in het hoog. De soundtrack is verder ruis- en kraakvrij. De dialogen zijn prima te verstaan. Subwoofer en surrounds hebben, zoals je zult begrijpen, deze film vrijaf gekregen.

Extra's

De breedbeeld menuschermen zijn film gerelateerde animaties met achtergrondgeluid. Paramount heeft enkele nieuw opgenomen korte documentaires op de DVD gezet. Alle extra’s hebben 4x3 beeldformaat, DD2.0 – 192 kb/s geluid en zijn Nederlandstalig ondertiteld.

Writing And Casting (9:04 minuten), interviewfragmenten met Pat Hitchcock - Hitchcock’s dochter -, Mary Stone – Hitchcock’s kleinkind - en Steven DeRosa – schrijver van het boek ‘Writing with Hitchcock’. Afgewisseld met filmfragmenten en zwart/wit foto’s.
Making Of To Catch A Thief (16:54 minuten), wederom Pat Hitchcock en Mary Stone en andere die bij de productie van de film betrokken waren, kijken terug op het maken van de film. Ook nu worden de interviewfragmenten afgewisseld met stukjes uit de film en zwart/wit foto’s.
Alfred Hitchcock and To Catch A Thief: An Appreciation (7:32 minuten), een korte documentaire die meer ingaat op het privé leven van Alfred Hitchcock. Met veel zwart/wit materiaal.
Photo And Poster Gallery, een overzicht van foto’s van de acteurs, de crew en enkele promotieposter. Meest materiaal is in zwart/wit. In een tijdsbestek van 7:05 minuten gaan de foto’s aan je voorbij, begeleidt door achtergrondmuziek.
Edith Head-The Paramount Years (13:43 minuten), een soort biografische documentaire over Edith Head, die ruim 60 jaar een belangrijke rol speelde als kostuumontwerpster in Hollywood. Zij heeft ook de kostuums voor To Catch A Thief verzorgd. Edith Head is in totaal acht keer onderscheiden met een Oscar voor haar werk.
Theatrical Trailer (2:04 minuten), de standaard bioscooptrailer, beeldformaat 1.78:1 anamorf, geluid DD2.0 mono – 192 kb/s.

Bij de DVD zit nog een inlay met de bekende tracklisting.

To Catch A Thief is een film van Alfred Hitchcock, waarin Cary Grant de vermaarde juwelendief John Robie speelt die de politie en de mooie Frances - een rol van Grace Kelly - moet overtuigen niet de dader te zijn van de nieuwe reeks juwelenroven. Alhoewel niet Hitchcock’s beste film, is het zeker een mooie film dankzij de gevatte dialogen en de mooi in beeld gebrachte Franse Rivièra.
Paramount heeft deze klassieker uitgebracht met acceptabele beeld en geluidskwaliteit. Complimenten aan Paramount voor de extra’s die toegevoegd zijn. Enkele nieuw opgenomen documentaires, een zwart/wit fotogalerij en de bioscooptrailer maken deze uitgave zeer de moeite waard.