["Murder By Numbers"]

Op een dag wordt het in plastic gewikkelde lijk van een jonge vrouw gevonden, gedumpt in een bos. Politieagente Cassie Mayweather (Sandra Bullock) wordt samen met haar nieuwe partner Sam (Ben Chaplin) op de zaak gezet. De vrouw lijkt het slachtoffer te zijn geworden van een impulsieve moord, die vreemd genoeg uitstekend voorbereid lijkt te zijn. De tegenstrijdigheden stapelen zich op, maar na een uitgebreid sporenonderzoek komt men eindelijk op het spoor van de mogelijke dader. Of is hier iets meer aan de hand?

Murder By Numbers, van regisseur Barbet Schroeder (Desparate Measures, Kiss of Death), is geen typische ‘whodunnit’. Vrijwel direct is bekend wie de daders zijn, en voor de kijker is het dus niet zozeer de vraag ‘wie’ de schijnbaar perfecte moord heeft gepleegd, maar meer ‘hoe’ en ‘waarom’. En natuurlijk of de moordenaars uiteindelijk hun verdiende loon krijgen. Deze opzet is niet helemaal nieuw, zo maakte Alfred Hitchcock in 1948 met Rope (waarbij hij zich liet inspireren door een moord die in 1924 gepleegd werd door de hoogbegaafde studenten Nathan Leopold en Richard Loeb) een film rond hetzelfde gegeven. Toch maakt Schroeder’s film in deze tijd, waarin het gros van het genreaanbod bestaat uit ongeïnspireerde clichématige thrillers, op het eerste gezicht een frisse indruk. De kracht zit hem mede in het acteerwerk. De film draait voor een aanzienlijk deel om Sandra Bullock’s personage, en zij weet haar rol van agente met een traumatisch verleden vol overtuiging te brengen. Fans van de actrice die haar wel eens een keer in een minder zoetsappige rol willen zien, zitten dan ook gebakken. Ook de andere twee hoofdrolspelers, Ryan Gosling en Michael Pitt, leveren prima acteerprestaties. Een ander pluspunt is de manier waarop men het verhaal van twee kanten belicht. Continu wordt gewisseld tussen het onderzoek van de politie en het leven van de moordenaars. Als kijker weet je daarom allerlei zaken over de daders, en ben je benieuwd of en hoe de agenten de aanwijzingen op de juiste manier aan elkaar weten te knopen. Toch wordt de film naar het einde toe (met de gebruikelijke Slotconfrontatie Op Een Afgelegen Plek) erg standaard en voorspelbaar, en de verplichte plottwists zullen de ervaren thrillerkijker eveneens weinig kunnen verrassen. Desondanks is Murder By Numbers zeker geen slechte film, maar gewoon een aardige thriller voor zowel genreliefhebbers als Bullock-fans.

Beeldkwaliteit

Wat betreft de kwaliteit van het anamorfe 1.78:1-beeld van Murder By Numbers begint de film slecht. Bij het openingsshot, waarin de camera over een kustlijn zweeft, is namelijk een vreemd soort artefacting te zien. In de lucht treedt een opvallende korrelige verstoring op, die zelfs de allergrootste leek op zal vallen. Dat belooft niet veel goeds... Gelukkig wordt de kwaliteit daarna een stuk beter, met onder meer prima scherpte, een goed zwartniveau en mooie volle kleuren. Toch zijn er wel degelijk wat tekortkomingen. Bijvoorbeeld het feit dat kleurverlopen soms flink wat posterization met zich meebrengen, gepaard met macro-blocking (zie voor een extreem voorbeeld de muur in het eerste screenshot). Ook is in een enkele scène wat beeldruis te bespeuren, evenals wat milde aliasing. Let wel dat deze verschijnselen zich lang niet in elk shot opvallend manifesteren, meestentijds ziet het beeld er prima uit. Daarom toch een nette voldoende, al is er dus wel degelijk ruimte voor verbetering.

Geluidskwaliteit

Zoals we verwachten van een recente film staat het geluid van Murder By Numbers in het gangbare Dolby Digital 5.1-formaat (384kbit/s) op de DVD. Het is een typische dialooggeoriënteerde track, waarbij het geluidsbeeld naast de dialogen uit de centerspeaker voornamelijk opgevuld wordt door muziek. De klank van het geluid is uitstekend; een prima dynamiek, een strakke weergave van hoge tonen en flink wat laag (waar nodig subtiel aangevuld door het LFE-kanaal). Uit de surrounds is meestal zacht de filmmuziek te horen, en sporadisch brengen de achterluidsprekers wat omgevingsgeluiden en een aantal passende directionele effecten voort. Echt spectaculair is het surroundgebruik echter niet, de achterkanalen hebben over het algemeen slechts een subtiele rol. Maar ook al mag het dan niet het meest agressieve spoor ooit zijn, voor een thriller zijn de prestaties zeker acceptabel.

Extra's

Met slechts twee extra’s (beide niet Nederlands ondertiteld) heeft de DVD van Murder By Numbers niet bijzonder veel te bieden op dit gebied. Gelukkig zijn niet allebei de toevoegingen promotioneel van aard.

De eerste extra is namelijk een prima commentaartrack, waarop regisseur Barbet Schroeder en editor Lee Percy een toelichting geven op de film. Aan bod komen onder meer de structuur van het verhaal, het camerawerk (zo leren we dat veel dialoogscènes tegelijkertijd met meerdere camera’s werden opgenomen) en de montage. Er vallen weinig stiltes en het geheel heeft een bovengemiddeld informatiegehalte. Overigens valt het op dat Percy verschillende malen verwijst naar geknipte fragmenten of alternatieve scènes die we op de DVD terug zouden moeten vinden. Dit blijkt echter niet het geval, en ook op de R1-uitgave schitteren ze door afwezigheid. Een geval van miscommunicatie?

De tweede en tevens laatste toevoeging is heel wat minder interessant, want dat is de obligate trailer (1.78:1 anamorf, DD 2.0).

Murder By Numbers is een onderhoudende thriller met prima acteerwerk en een tamelijk originele opzet, maar ietwat conventionele afwikkeling. Er zijn betere/spannendere thrillers te krijgen, maar voor de liefhebber is Murder by Numbers zeker het bekijken waard. Het geluid van de DVD-uitgave levert weinig klachten, ook al is het een weinig spectaculair dialooggeörienteerd 5.1-spoor. Iets soortgelijks geldt voor het beeld: duidelijk geen referentiemateriaal, maar toch zeker voldoende. Verder bevat het schijfje slechts twee extra’s, en dat lijkt wat karig. Maar gelukkig is één van de extra’s een interessante commentaartrack, wat natuurlijk nog altijd stukken beter is dan een dozijn nietszeggende promotionele toevoegingen. Toch is deze DVD wat te gewoontjes is om betiteld te kunnen worden als ‘verplichte aanschaf’. Murder By Numbers is echter zeker vermakelijk genoeg om een keer te huren.