["Knight’s Tale, A (Superbit)"]

In de roerige Middeleeuwen streden ridders in grote toernooien om eer en geld. Bij deze evenementen bevochten ze elkaar in verschillende disciplines waaronder zwaardvechten, gevechten met de vriendelijke ‘goedendag’ en als topevenement het lansgevecht te paard. De jonge William Thatcher (Heath Ledger) droomt er als kind al van om ridder te worden en daarmee ook mee te mogen doen met de lansgevechten. Want alleen ridders kunnen deelnemen in de toernooien. Op het moment dat zijn meester, Sir Ector, tijdens een toernooi het leven laat besluit hij zich in diens harnas te hijsen om zo het toernooi af te maken. Met meer geluk dan wijsheid weet hij het er levend vanaf te brengen en zelfs als winnaar uit de bus te komen. Samen met twee andere onderdanen van Sir Ector besluit hij dit leven door te zetten. Na een periode van training gaat William onder de schuilnaam Ulrich Von Liechtenstein verschillende toernooien af en weet erg populair te worden. Dat is uiteraard een doorn in het oog van de beste ridder uit de competitie, de arrogante Adhemar (Rufus Sewell). Als William vervolgens ook nog een relatie krijgt met de jonkvrouw waar Adhemar mee wil trouwen zijn de rapen pas echt gaar.

“A Knight’s Tale” is een luchtige film die een aantal genres op een vermakelijke wijze weet te combineren. De liefhebbers van aktie, romantiek en komedie komen op bepaalde momenten aan hun trekken. De film neemt het niet zo nauw met de Middeleeuwen. Als Queen klassieker “We Will Rock You” de titelsong is en ergens midden in de film tijdens een ‘diner dansant’ er volop wordt geswingd op “Golden Years” van David Bowie dan is duidelijk dat er een vette knipoog wordt gegeven naar de moderne tijd. De persoon die hiervoor verantwoordelijk is, regisseur Brian Helgeland, schreef eerder het filmscript voor de klassieker “L.A. Confidential” en was bij “A Knight’s Tale” en “Payback” (Helgeland’s debuut) verantwoordelijk voor het script en de regie. Helgeland heeft van "A Knight's Tale" een lekkere popcorn film gemaakt die het bekijken zeker waard is.

Beeldkwaliteit

Net als bij de eerste release hebben we te maken met een anamorfe transfer die het originele bioscoop aspect ratio behouden heeft. Bij Superbit titels heeft Columbia Tristar de gewoonte om alle extra’s en geanimeerde menu’s te verwijderen om zodoende extra capaciteit ter beschikking te hebben voor het beeld (en geluid). De normale release was redelijk volgestouwd met extra’s welke voor deze Superbit release zijn komen te vervallen. De toch al niet verkeerde originele transfer is op punten hierdoor zeker nog iets verbeterd. De af en toe zichtbare compressiefouten die in de transfer aanwezig waren, zijn als gevolg van een lagere compressie in de Superbit-transfer zo goed als afwezig. De scherpte en de mate van detail is marginaal verbeterd (zie Superbit screenshots 2 en 4). Bij de eerste vergelijking valt de verbetering in detail bijvoorbeeld op ten aanzien van de vouwen van de tent op de achtergrond. Bij de tweede vergelijking is de traan een goede graadmeter. Maar nogmaals; de verschillen zijn marginaal. Contrast en schaduwdetail is onverminderd goed van niveau. De transfer bevat overigens nog wel de vuiltjes (film spots) die we in de eerste release ook hadden geconstateerd. De bewuste licht aanwezige filmgrain is logischerwijs nog van de partij. De transfer profiteert van de Superbit behandeling maar komt nog tekort (o.a. vanwege het aanwezige vuil) voor een referentie predikaat.

Geluidskwaliteit

De eerste release kon reeds buigen op een uitstekende Dolby Digital 5.1 track. Deze track (448 Kbit/s) is ook nu weer bijgeleverd. Uiteraard is ook deze Superbit uitgave weer voorzien van een DTS track (754 Kbit/s). De DTS track zorgt voor een verfijnder, gedetailleerder en minder bombastisch geluidsbeeld. Voor beide dynamische tracks geldt dat met name bij de (lans)gevechtscènes volop gebruik gemaakt wordt van de surroundkanalen en dat bij de rustigere momenten het geluid zich met name op de voorkanalen concentreert. Gedurende de film zijn de dialogen uitstekend te volgen.
Hoewel dit enigszins aan smaak gebonden is, is wat mij betreft de DTS track de betere van de twee. De ruimtelijkheid en warmte van de DTS track zorgt ervoor dat deze het lansgevecht met de Dolby Digital 5.1 track op punten wint.

Extra's

Zoals het een echte Superbit betaamd blijven we ook bij deze release verstoken van extra’s. Ook de menuschermen zijn zoals gezegd opgeofferd om meer ruimte voor beeld en geluid ter beschikking te stellen. De extra’s die op de initiële release aanwezig waren vertegenwoordigden absoluut een significante meerwaarde.

“A Knight’s Tale” is een vermakelijke en ontspannende film die zichzelf èn de middeleeuwen niet al te serieus neemt en daarmee dus zeker niet historisch correct pretendeert te zijn.
De technische presentatie is er met deze Superbit release, hoewel niet wereldschokkend, op vooruit gegaan. Het beeld heeft iets aan scherpte gewonnen en heeft daarnaast niet meer te lijden onder compressie-artefacts.
De puike DTS track zorgt ervoor dat ook op audio-vlak de Superbit release een zekere meerwaarde vertegenwoordigd.
De vraag is ook hier natuurlijk of deze verbeteringen opwegen tegen het verwijderen van de extra’s. Mocht je de oude versie reeds in je bezit hebben dan lijkt het vervangen van die versie dan ook niet gerechtvaardigd. Maal je niet om extra’s en staat de film nog op je verlanglijstje, dan is de Superbit release op dit moment de beste keus. Laat Columbia Tristar de Superbit Deluxe DVD maar zo snel mogelijk in regio 2 lanceren. Dan is het geven van advies omtrent – welke versie schaf ik aan? – meteen een stuk gemakkelijker.