["When Worlds Collide"]

Als na uitgebreid wetenschappelijk onderzoek blijkt dat een uit zijn baan geraakte ster op de aarde afraast, lijkt de ondergang van de wereld een feit. De regering weigert naar de wetenschappers te luisteren, maar gelukkig financieren particuliere industriëlen de bouw van een ontsnappingsraket. Dit ruimteschip, waarin slechts plaats is voor een beperkt aantal mensen, zal dienst doen als een soort Ark van Noach, zodat de mensheid elders in het universum voort zal kunnen blijven bestaan. Maar naarmate de dag des oordeels dichterbij komt, wordt de tijdsdruk enorm en groeit de paniek van degenen die achtergelaten worden…

Rond 1960 regisseerde George Pal de inmiddels klassieke verfilming van H.G. Wells’ The Time Machine. Dat is echter niet de enige science-fiction-film waar Pal nauw bij betrokken was, want ongeveer tien jaar eerder nam hij de rol van producer op zich bij films als The War of the Worlds, Destination Moon en When Worlds Collide. Voor de regie van laatstgenoemde was Rudolph Maté verantwoordelijk, die vooral geroemd werd om zijn werk als cinematograaf. Met When Worlds Collide heeft Maté een science-fiction-film afgeleverd zoals die in de jaren ’50 veelvuldig gemaakt werden. Als onderwerp dient het welbekende “angst voor de mysterieuze dreiging uit de ruimte”, dit maal in de vorm van een op aarde afstormende ster. Een halve eeuw na dato zijn verhaal en uitwerking van When Worlds Collide logischerwijs niet bijzonder indrukwekkend, maar dat neemt niet weg dat het een zeer onderhoudende productie is. Dat komt vooral door dat typische jaren ’50-sfeertje, waaraan ook de effecten (grotendeels miniatuurwerk) enorm bijdragen. In het huidige computertijdperk zien ze er natuurlijk hopeloos ouderwets uit, maar voor een film van meer dan vijftig jaar oud is het effectwerk dik in orde. De in de wacht gesleepte Oscar voor Beste Special Effects is dan ook geheel terecht. Een leuke film voor de liefhebber van klassieke sci-fi-cinema!

Beeldkwaliteit

When Worlds Collide verschijnt in de oorspronkelijke full-screen 1.33:1-verhouding op het scherm. De film is al weer zo’n 51 jaar oud, dus verwacht geen oogverblindende prestaties op beeldgebied. Houden we echter rekening met de ouderdom van het bronmateriaal, dan is de beeldkwaliteit wel degelijk voldoende. Zo is de scherpte over het algemeen zeker acceptabel, al zijn er tevens een aantal softe momenten. De kleurverzadiging is dik in orde, en ook de hoeveelheid grain valt reuze mee. Zoals verwacht duiken er regelmatig wat vlekjes en krasjes in het beeld op, maar meestal is dit niet echt storend. Een tekortkoming die wel tamelijk hinderlijk is, is de aanwezigheid van een bovensporige hoeveelheid edge enhancement.

Geluidskwaliteit

Wat geluid betreft zul je op het schijfje van When Worlds Collide geen overweldigende zaken aantreffen. Het geluid heeft namelijk het oorspronkelijke monoformaat behouden, wat we in de vorm van een Dolby Digital 2.0-track (192kbit/s) op de DVD terugvinden. Het spoor mist logischerwijs de helderheid van meer recente producties, en ook het laag laat wat te wensen over. Het gebruikelijke scherpe randje in het hoog, zoals we dat kennen van andere “antieke” geluidssporen, is daarentegen nauwelijks hoorbaar aanwezig. Ook ruis en gekraak zijn vrijwel niet te horen, en bovendien wordt het geluid slechts sporadisch geplaagd door enige vervorming. Dialogen zijn altijd goed verstaanbaar. Gezien de leeftijd klinkt het geluid niet onaardig, maar het zal op de met meerkanaals geluid verwende audiofiel maar weinig indruk kunnen maken.

Extra's

Qua extra’s komen we er zeer bekaaid vanaf, want meer dan een enkel trailertje (1.33:1, DD 2.0, niet Nederlands ondertiteld) heeft de DVD niet te bieden. Jammer, maar gezien de leeftijd van de film niet geheel onverwacht.

When Worlds Collide is een vermakelijk voorbeeld van een typische jaren ’50 science fiction-productie. De DVD-uitgave is op technisch gebied niet echt bijzonder: beeld en geluid zijn acceptabel, maar weerspiegelen duidelijk de ouderdom van de film, en op het gebied van extra’s valt er vrijwel niets te beleven. De liefhebber van antieke science-fiction zal het echter met deze uitgave moeten doen, want het is zeer onwaarschijnlijk dat er binnen afzienbare tijd een betere editie van de film zal verschijnen.