["Death Race 2000"]

Het is het jaar 2000, en heel Amerika zit aan de buis gekluisterd voor de jaarlijkse Trans-Continental Death Race, een autorace waarbij men punten verdient door voetgangers omver te rijden (waarbij de punten variëren per sekse en leeftijd). Grote favoriet is de voormalige kampioen Frankenstein (David Carradine), die als gevolg van diverse crashes verschillende ledenmaten heeft moeten laten vervangen. Zijn grote tegenstander is Machine Gun Joe (Sylvester Stallone), die vastbesloten is om Frankenstein te verslaan. De andere racers zijn Calamity Jane, Matilda the Hun en Nero the Hero, ieder in hun eigen karakteristieke bolide. De doodsrace begint zoals normaal, maar wat de deelnemers niet weten is dat het leger van het verzet dit jaar gezworen heeft om een eind te maken aan de verschrikkelijke race...

Een aantal jaren geleden ontstond er grote ophef over het computerspel Carmageddon, waarbij de speler zoveel mogelijk onschuldige mensen omver moest rijden om punten te scoren. Opmerkelijk genoeg werd de opzet van dit spel geïntroduceerd in een film uit 1975, namelijk het hier besproken Death Race 2000. Ondanks dat het geheel met een satirische knipoog wordt gebracht zou het uitgangspunt van de film tegenwoordig op aardig wat weerstand stuiten. Blijkbaar was dat zo’n 25 jaar geleden niet het geval, al zal daarbij ongetwijfeld hebben meegespeeld dat Death Race 2000 een B-film van de eerste orde is. Knullig acteerwerk (o.a. van toenmalige nieuwkomer Sylvester Stallone), een belachelijk verhaaltje, goedkoop uitziende effecten en een flinke portie overbodig naakt, het low-budget pulpgehalte straalt er van af. Ondanks dat de film lachwekkend slecht is (wacht maar tot je de beroerde choreografie van het gevecht tussen Stallone en David Carradine ziet), is Death Race 2000 op een pulpachtige manier best wel vermakelijk. Het is dan ook niet vreemd dat deze film in het cult-kamp hoge ogen gooit. Een van de betere “slechte” films!

Beeldkwaliteit

Men heeft Death Race 2000 in de verhouding van 1.33:1 op de DVD gezet. Informatie over de oorspronkelijke verhouding is niet beschikbaar, al kunnen we met redelijke zekerheid zeggen dat dit niet 1.33:1 is. Of de aangepaste verhouding gerealiseerd is door een Open Matte of Pan&Scan wordt echter nergens duidelijk, al wijzen de meeste tekens op een Open Matte. De kwaliteit van het beeld is zeker niet zonder tekortkomingen, aan veel zaken is te merken dat we met een oude film te maken hebben. Zo is de weergave erg soft, het zwartniveau nogal laag en zijn de kleuren ietwat aan de fletse kant. Een vreemd verschijnsel is het feit dat aan de linkerzijde van het beeld een smalle reep ongebruikt blijft. Toch zijn er enkele pluspunten. Gezien de leeftijd is de print namelijk redelijk schoon, en leveren ook filmgrain en beeldruis geen storende problemen. De digitalisering en de daarmee gepaard gaande compressie hebben eveneens niet voor noemenswaardige verstoringen geleid. Death Race 2000 staat op een DVD-5 (enkellaags) en de film is ingedeeld in een acceptabele 12 tracks.

Geluidskwaliteit

Op geluidsgebied levert Death Race 2000 slechts zeer minimale prestaties. Het enige audiospoor op het schijfje is namelijk een Engels mono-spoor, in de vorm van een Dolby Digital 2.0-track (224kbit/s). Dit spoor klinkt erg gedateerd; het heeft die blikkerige, doffe klank die zo kenmerkend is voor het geluid van oude films. Ook de dynamiek is ver te zoeken. Verder is zo nu en dan wat ruis te horen en treedt er menigmaal enige vervorming op. De dialogen zijn echter altijd uitstekend te verstaan, al zijn er wel wat synchronisatieproblemen. Deze zijn te wijten aan het achteraf inspreken en invoegen van de dialogen, en dus geen tekortkoming van het geluidsspoor.

Extra's

Op de DVD van Death Race 2000 is geen enkele extra te vinden.

Death Race 2000 staat vooral bekend als een van de eerste films waarin Sylvester Stallone zijn opwachting maakt. Hieruit blijkt duidelijk dat ook de sterren van tegenwoordig laag op de ladder moesten beginnen. Het lachwekkende Death Race 2000 is namelijk een echte low-budget B-film, die de liefhebber van dit soort films 80 minuten pulpachtig vermaak te bieden heeft. De DVD van de film is echter verre van perfect, op geen enkel gebied wordt gebruik gemaakt van de mogelijkheden van het medium: beeld en geluid zijn uiterst matig en extra’s schitteren door afwezigheid. Op alle vlakken een teleurstellende release.