["Beverly Hills Cop III"]

Op een avond heeft Axel Foley, talentvolle agent uit Detroit, de leiding over een politie-inval op een garage. Door een onvoorziene wending wordt daarbij echter zijn superieur op laffe wijze neergeschoten, terwijl de daders weten te ontsnappen. Zoals we dat van Axel gewend zijn, doet hij er alles aan om de moordenaars alsnog te pakken te krijgen. Het spoor brengt hem wederom naar de omgeving van Beverly Hills. Het nabijgelegen pretpark Wonderworld lijkt namelijk een dekmantel te zijn voor een of andere criminele organisatie. Ondanks dat het pretpark overloopt van bewaking, probeert Axel binnen te dringen met de hoop de misdadigers te ontmaskeren. Dat brengt hem natuurlijk weer in de problemen, en het is maar de vraag of hij er zich deze keer ook zo gemakkelijk uit kan praten...

Toen bleek dat het in 1984 verschenen Beverly Hills Cop een groot succes was, kon een vervolg uiteraard niet uitblijven. Aldus belandde drie jaar later een tweede deel, het weinig fantasievol getitelde Beverly Hills Cop II, in de bioscopen. Ondanks dat Eddie Murphy als de gehaaide Axel Foley de tweede keer stukken minder kon verrassen, weerhield dit het publiek er niet van om massaal de bioscoop te bezoeken. Desalniettemin gaf men bij Paramount niet voor een tweede keer toe aan de verleidingen van wat de Amerikanen “sequelitis” noemen, het uitbrengen van vervolg na vervolg, het een nog slechter dan het ander. De Beverly Hills Cop-reeks leek ten einde, hoofdrolspeler Eddie Murphy stortte zich op andere projecten. Tot iemand begin jaren ’90 op het idee kwam om nogmaals een slaatje te slaan uit het fenomeen Axel Foley. Murphy, wiens carrière nu niet bepaald op een hoogtepunt zat, had in ieder geval wel interesse. Dus werd regisseur John Landis (The Blues Brothers) erbij gehaald om het inmiddels met veel moeite bedachte script te verfilmen. Het resultaat schiet echter op veel gebieden hopeloos tekort. Dit begint al bij het met clichés en onwaarschijnlijkheden doorspekte plot, waarin allerlei vergezochte toeren worden uitgehaald om Foley & Co (ditmaal jammer genoeg zonder Taggart, en met slechts een minimale rol voor Rosewood) te betrekken in Een Nieuw Avontuur. Maar goed, een diepgaand plot was nooit een kenmerk van de films, het gaat immers om de actie en humor. Maar helaas, ook op die punten stelt het derde deel zwaar teleur. De actiescènes zijn vrijwel nooit spannend of spectaculair, en de aanwezige humor (die deze keer helaas tot een minimum beperkt is gebleven) is ongelooflijk flauw. Want ook al vangen we op enkele momenten een onderhoudende glimp op van “de oude Axel”, het is duidelijk dat de Foley van ’94 slechts een brave schim is van de gewiekste praatjesmaker die hij tien jaar daarvoor was. Er is dan ook vrijwel niets van het “gevoel” van Beverly Hills Cop overgebleven; vervang Murphy door Schwarzenegger, Stallone, Snipes of Seagal, en niemand zal iets vreemds bemerken. Dit maakt het tamme Beverly Hills Cop III tot een uiterst tegenvallende dertien-in-een-dozijn-film, waar de fans van Murphy of de eerste twee films weinig aan zullen missen...

Beeldkwaliteit

Het beeld van Beverly Hills Cop III heeft oorspronkelijk een verhouding van 1.85:1, maar men heeft de film in het minimaal aangepaste 1.78:1-formaat op de DVD gezet. De kwaliteit van het beeld verdient een dikke voldoende. Zo is de scherpte van de anamorfe transfer prima (zonder overdreven gebruik van edge enhancement), en zijn ook zwartniveau en schaduwdetail uitstekend. Bij de buitenopnames in het kleurrijke pretpark verschijnt er een grote verscheidenheid aan bonte kleuren op het scherm, die allen zonder problemen worden weergegeven. De binnenscènes zijn duidelijk anders van aard, met een meer grauwe kleurweergave en een blauwachtige karakter. Waarschijnlijk is dit bewust gedaan met het oog op het sfeerbeeld, en dus geen gevolg van een slechte transfer. Beverly Hills Cop III is, vergeleken met de eerste twee delen, een vrij recente film, wat zich vertaalt naar een print die vrijwel geheel vrij is van vuil en beschadigingen. Ook wat digitale artefacting betreft levert de transfer geen noemenswaardige problemen, al zal degene die heel erg goed oplet sporadisch enkele minimale compressiefoutjes bespeuren. Maar eigenlijk is dit muggezifterij. Beverly Hills Cop III beslaat twee lagen op de DVD, met een perfect geplaatste wisseling na ongeveer 62 minuten. Over de plaatsing van de ondertiteling zijn we wat minder enthousiast, want de tekst had gemakkelijk wat lager geplaatst kunnen worden.

Geluidskwaliteit

Net als bij de voorgaande twee delen vinden we ook op de DVD van Beverly Hills Cop III een Dolby Digital 5.1-track (448kbit/s) aan. Dit audiospoor heeft om te beginnen een goede dynamiek, en klinkt mooi helder. De geluidssporen van de DVD’s van de eerste twee Beverly Hills Cop-films blinken niet uit in spectaculair surroundgebruik. Dat is bij deze derde gelukkig ietsje beter, want bij de actiescènes wordt de muziek uit het achterkanaal zo nu en dan bijgestaan door geluidseffecten in split-surround. Desondanks ligt de nadruk van het geluid meestal op de voorkanalen, waar een breed stereobeeld ten gehore wordt gebracht. De dialogen zijn altijd goed verstaanbaar, maar in een enkel geval lijkt er wat vervorming op te treden. Tenslotte is men ook de subwoofer niet vergeten. Want al is het gebruik van het LFE-kanaal mede door een ietwat beperkte activiteit weinig bijzonder, toch is het laag nadrukkelijker aanwezig dan bij de eerste twee films het geval was. Prima geluid!

Extra's

Van de onlangs op DVD verschenen Beverly Hills Cop-trilogie komt het derde deel er wat extra’s betreft duidelijk het meest bekaaid vanaf.

Naast de gebruikelijke bioscooptrailer (1.78:1 anamorf, DD 2.0, niet Nederlands ondertiteld) krijgen we namelijk enkel en alleen een verzameling interviews met cast en crew. Deze interviews zijn, net als bij de andere twee DVD’s, netjes verwerkt in een featurette, die in dit geval circa 24 minuten duurt en de naam “Beverly Hills Cop III – Triple Axel” draagt. In het begin van dit klein half uurtje schemert een beetje door waarom dit derde deel nu eigenlijk zo’n rommeltje is geworden. Dat blijkt voor een belangrijk deel te wijten aan het gebrek aan een goed script, schrijver Steven de Souza had namelijk naar eigen zeggen bijzonder veel moeite om met een acceptabel plot voor de dag te komen. De rest van de featurette bestaat voornamelijk uit een aantal anekdotes en de gebruikelijke lofzang over de regisseur, de acteurs en de film in het algemeen.

Zeven jaar na het tweede deel probeert men met Beverly Hills Cop III het fenomeen Axel Foley, dat eerder garant stond voor torenhoge opbrengsten, nieuw leven in te blazen. Het resultaat is echter bedroevend, mede door een vergezocht plot en enkele clichématige actiescènes. Maar het grootste nadeel is toch wel dat er zo verdomd weinig te lachen valt. Over de DVD-uitgave kunnen we positiever zijn. Op audiovisueel gebied valt er namelijk weinig te klagen over de DVD, zowel beeld als geluid zijn prima. Wat extra’s betreft stelt de uitgave echter nogal teleur, vooral als je deze vergelijkt met de DVD van de eerste Beverly Hills Cop. Tel je daar de uiterst matige kwaliteit van de film bij op, dan kun je concluderen dat dit schijfje alleen voor de allergrootste fans van de trilogie interessant is.