["Captain America: Civil War"]

Na de grote verwoestingen in New York en Zukovia vragen sommigen zich af of de Avengers niet te roekeloos zijn. Een rampzalige catastrofe in Afrika waar Captain America (Chris Evans), Black Widow (Scarlett Johansson) en Scarlet Witch (Elizabeth Olsen) actief bij betrokken zijn, zorgt ervoor dat de VN de superhelden aan banden wil leggen. Er moet een akkoord komen waarin wordt vastgesteld dat de Avengers vanaf nu handelen naar de wensen van de Veiligheidsraad, niet hun eigen grillen. Tony Stark (Robert Downey Jr.), achtervolgd door de slachtoffers van zijn vorige 'heldendaden', is voor. Captain America is van mening dat iedereen met macht een persoonlijke agenda heeft en daarom niet te vertrouwen is. Er is een gewelddadige poging om het tekenen van het VN-akkoord te stoppen waarbij de naam Bucky 'The Winter Soldier' Barnes (Sebastian Stan) wordt genoemd. Voor Captain America is het nu persoonlijk; hij moet zijn voormalig beste vriend als eerste vinden om diens leven veilig te stellen. Alle andere Avengers en enkele nieuwe rekruten worden gedwongen een kant te kiezen.

Na het matig ontvangen The Avengers: Age of Ultron en brave Ant-Man is het aan de broers Anthony en Joe Russo om een film neer te zetten die de glorie van The Avengers en Iron Man weer evenaart. Hun eerdere Captain America: The Winter Soldier was een goede film, maar lukt het de gebroeders Russo het ook om met meerdere personages en verhaallijnen te werken zonder het Avengers 2.5 of – erger nog – een totale puinhoop te laten worden?

Zonder blikken of blozen kan gezegd worden dat Captain America: Civil War één van de beste Marvel- en superheldenfilms is die in jaren is uitgekomen. Het is duidelijk een opzet voor The Avengers: Infinity War, maar er is genoeg om van te genieten als film op zich. De film toont het indringende en geloofwaardige conflict tussen Iron Man en Captain America, waar vrijwel alle Avengers op zeer gepaste wijze bij worden betrokken. Hier en daar is het wat cliché, maar dit is nergens heel erg storend. Hierbuiten is er het heel persoonlijke verhaal waarin Captain America zijn oude vriend Bucky probeert te redden, ook al kost hem dat vriendschappen of zijn leven. Door deze tweede verhaallijn voelt Captain America: Civil War echt aan als een Captain America-film. Ondanks het vrij hoge tempo en de vele mooi uitziende actiescènes wordt er de tijd en ruimte genomen om het verhaal, de personages en diens motivaties te ontwikkelen. De film bevat bijvoorbeeld een relatief lange, haast filosofische discussie tussen Captain America en Iron Man over de gang van zaken, ongehoord in een luchtige actiefilm. Het belangrijkste wapen van de Marvelfilms, de constante en haarscherpe humor, lijkt hier in perfecte balans met het zware drama en de actie. Ondanks alles wat er gebeurt, blijft het opgewekt en voor het grootste deel positief.

Het acteerwerk is zoals te verwachten van de bovenste plank. Downey Jr. en Evans kunnen hun rollen inmiddels slaapwandelend spelen, maar ze geven zich helemaal. Alle overige acteurs zetten hun beste beentje voor met als uitschieters de laconieke Jeremy Renner als Hawkeye en Scarlett Johannson die niets van haar chemie met Evans of Renner is verloren. Beste nieuwkomer is veruit Tom Holland, die de rol van Spider-Man (dank aan Sony) fantastisch neerzet en in een goed deel van de film voorkomt. Chadwick Boseman toont zich een waardige Black Panther, maar krijgt niet heel veel te doen.

Concluderend zetten Marvel en de gebroeders Russo met Captain America: Civil War wederom een zeer sterke en vermakelijke film neer die grote vragen niet schuwt zonder pretentieus over te komen. Door de goede verhaallijnen, sterke personages, mooie actie en gepaste humor is de film zeker de moeite waard om in de bioscoop te bekijken.