["Wayne’s World 2"]

Wayne Campbell (Mike Myers) en Garth Algar (Dana Carvey) zijn twee onbezorgde jonge mannen die veel succes hebben met hun TV-show “Wayne’s World”. Ondanks de voordelen van dit losbandige leventje zoekt Wayne een doel in zijn leven. Plotseling verschijnt er zijn droom iemand (die wel heel erg op de overleden rockster Jim Morrisson lijkt) die Wayne opdraagt om een rock-concert te organiseren. Aldus is Waynestock een feit! Wayne en Garth moeten hard werken om het concert op poten te zetten. Als er echter vrijwel geen kaartjes verkocht worden zinkt de moed hen in de schoenen. Bovendien heeft gehaaide manager Bobby Cahn (Christopher Walken) het op Cassandra (Tia Carrere), zangeres en vriendin van Wayne, voorzien. Als dat maar goed komt...

In 1992 belandde het komische Wayne’s World van regisseuse Penelope Spheeris in de Amerikaanse bioscopen. Deze film, gebaseerd op twee typetjes uit het populaire TV-programma Saturday Night Live, werd voor relatief weinig geld gemaakt. Met zijn vermakelijke personages en eigentijdse humor wist Wayne’s World echter ontzettend veel publiek naar de bioscopen te trekken, waardoor een opvolger uiteraard niet uit kon blijven. Aldus verscheen al een jaar later het vervolg, met de weinig originele titel Wayne’s World 2. Deze film biedt de liefhebber meer hilarische avonturen van hoofdrolspelers Wayne en Garth, die prima neer worden gezet door respectievelijk Mike Myers en Dana Carvey. Ook Christopher Walken is goed gecast als gluiperige manager, die een stok wil drijven tussen Wayne (bezig met het organiseren van een popfestival) en zijn vriendin Cassandra. Dit magere verhaaltje vormt het excuus voor de flinke portie eigenzinnige humor waar Wayne’s World om bekend staat. Daarbij wordt ruim gebruik gemaakt van het welbekende “Persifleren van Bekende Producties”, en kenners zullen dan ook verwijzingen naar onder andere Jurassic Park, The Doors, The Graduate en Thelma & Louise ontdekken. Helaas kunnen het hogere budget en de vele bekende gastrollen (van onder meer Heather Locklear, Drew Barrymore, Charlton Heston, Kim Basinger en Aerosmith) niet verhullen dat het aantal geslaagde grappen deze keer flink wat lager ligt dan in het origineel. Het tweede deel is dan ook veel minder leuk, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er niets te lachen valt. In tegendeel, Wayne’s World 2 bevat wel degelijk een aantal hilarische momenten, waardoor fans van het duo ook aan deze film waarschijnlijk veel plezier zullen beleven. Het niveau van zijn voorganger wordt in mijn ogen echter niet gehaald.

Beeldkwaliteit

De beeldverhouding van Wayne’s World 2 is voor deze DVD-uitgave gewijzigd van 1.85:1 naar 1.78:1, een minimaal en daarom acceptabel verschil. De kwaliteit van dit beeld is prima. Om te beginnen is de scherpte van de anamorfe transfer redelijk goed en worden ook de kleuren mooi vol en op natuurlijke wijze weergegeven. De film bevat weinig donkere scènes, maar dit neemt niet weg dat schaduwdetail en zwartniveau dik in orde zijn. Ook wat artefacting betreft presteert de transfer uitstekend, aangezien noemenswaardige aliasing- en MPEG-artefacten achterwege blijven. Kleine minpuntjes van de transfer vinden we in de aanwezigheid van filmgrain en edge enhancement. Wie goed kijkt zal bovendien enkele kleine beschadigingen en vuiltjes zien. Deze nadelen vormen echter geen grote problemen en werken nauwelijks verstorend op het kijkplezier. Een probleem dat wel redelijk hinderlijk is heeft te maken met de ondertiteling. Men heeft hiervoor namelijk gebruik gemaakt van een ongewoon groot lettertype en bovendien de tekst vrij hoog in het beeld geplaatst. Hierdoor wordt een onnodig groot deel van het scherm bedekt door de ondertiteling. Over de indeling van de film (in een acceptabele 21 tracks) of de laagwisseling (goed geplaatst na ongeveer 45 minuten) valt daarentegen niets te klagen.

Geluidskwaliteit

Het oorspronkelijke Dolby Stereo surround-geluid is speciaal voor de DVD-release opnieuw gemixt in een heuse zeskanaal Dolby Digital-track. Deze DD 5.1-track (met de hoge bitrate van 448kb/s) klinkt prima, maar laat weinig opzienbarende zaken horen. Niet zo vreemd, gezien we hier met een comedy te maken hebben. Bij een komische film als deze ligt de nadruk namelijk op de dialogen, met als resultaat een naar voren gericht geluidsbeeld. Daarbij wordt de centerspeaker zoals verwacht netjes ingezet voor de goed verstaanbare dialogen, terwijl de overige twee voorspeakers een breed stereobeeld ten gehore brengen. De surrounds worden vooral gebruikt om de kijker te omgeven met muziek, en op enkele momenten een passend geluidseffect of omgevingsgeluid (luister voor opvallend surroundgebruik maar eens naar het fragment rond 30:15). Het LFE-kanaal is niet bijster actief, maar toch op subtiele wijze aanwezig om met name de muziek van lage tonen te voorzien. Al met al een weinig spectaculair, maar desalniettemin prima en functioneel audiospoor.

Extra's

De menu’s van Wayne’s World 2 hebben de vorm van een programmaoverzicht van de kabelmaatschappij in Aurora (inclusief onzinnige reclames). Erg leuk bedacht! In dit menu kan men een klein aantal extra’s vinden, die helaas niet Nederlands ondertiteld zijn (wel Engels en Duits). Vreemd genoeg ontbreekt de trailer, alhoewel deze wel in het menu afgespeeld wordt (zie onderstaand linker screenshot).

De eerste toevoeging is het audiocommentaar van regisseur Stephen Surjick, die met Wayne’s World 2 zijn filmdebuut had. In zijn gesproken toelichting behandelt hij de moeilijkheden en uitdagingen van het maken van een film, de structuur van een comedy en weet daarnaast enkele leuke anekdotes te vermelden. Helaas is het commentaar nogal droog, wat er gepaard met de regelmatige stiltes voor zorgt dat het soms wat saai is om te beluisteren.

Onder de noemer “Cast & Crew Interviews” vinden we tenslotte een featurette (1.33:1, DD 2.0) waarin fragmenten van recente interviews worden afgewisseld met scènes uit de film die daar betrekking op hebben. In 14 minuten zien en horen we acteurs Mike Myers en Dana Carvey, actrice Tia Carrere, producer Lorne Michaels en regisseur Stephen Surjick praten over film en cast. Daarbij komen onder meer de ervaringen met de verschillende bekende gastacteurs aan bod.

Daarnaast is in de verpakking ook nog een inlay te vinden met daarop een overzicht van de verschillende tracks.

De DVD van Wayne’s World 2 heeft zowel een prima beeld- als geluidskwaliteit. Wat extra’s betreft had men er zich gemakkelijk vanaf kunnen maken, zoals in de praktijk maar al te vaak gebeurt met oudere films. Het is daarom vermeldenswaardig dat men toch enige moeite heeft gedaan om de toegevoegde waarde van het schijfje te vergroten, en wel in de vorm van een commentaartrack en nieuwe, recent opgenomen interviews. Alhoewel de film niet zo leuk is als de eerste heeft Wayne’s World 2 de liefhebbers toch genoeg vermaak te bieden, waardoor deze mensen de huur (of misschien wel aanschaf) van deze DVD zullen moeten overwegen.