["Vie D'Adele, La - Chapitres 1 & 2"]

De 15-jarige Adèle (Adèle Exarchopoulos) zit op de middelbare school. Ze houdt van Franse literatuur en filosofie en in de pauzes praat ze met haar vriendinnen voornamelijk over jongens. Samir (Salim Kechiouche), die een paar klassen hoger zit, heeft een oogje op Adèle en zij vindt dat wel spannend. Maar ’s avonds in bed fantaseert zij niet over Samir, maar over een meisje met blauw haar, dat ze onderweg op straat is tegengekomen. Ze onderdrukt deze gevoelens, maar als een jongen haar meeneemt naar een homobar trekt ze de stoute schoenen aan en gaat zelf op zoek in een bar waar vooral lesbiennes komen. Daar is het meisje met het blauwe haar, Emma (Léa Seydoux) ook. Ze hebben een flirt, maar al snel ontstaat een relatie. Emma is kunstenares en haar vriendenkring is anders dan die van Adèle. De twee werelden lijken niet bij elkaar te passen, maar toch weet de relatie tussen de twee stand te houden. Maar is het voor altijd?  

La Vie D’Adele – Chapitres 1 & 2 van de Tunesische regisseur Abdellatif Kechiche is een heel bijzondere film. Het werk van Kechiche is in onze regio niet zo heel erg bekend, al hebben zijn laatste films wel kortstondig in de Nederlandse bioscopen gedraaid, waaronder het mooie Couscous. Met La Vie D’Adele heeft Kechiche zijn naam definitief op de kaart gezet. Vele uren aan materiaal (500 uur!) werd gedistilleerd tot een epos van drie uur. De onderlinge verstandhouding op de set was verre van ideaal. Kechiche gedroeg zich, volgens de hoofdrolspeelsters Adèle Exarchopoulos en Léa Seydoux, als een tiran. Hun relatie met de regisseur is naar eigen zeggen voor altijd verknald, maar het leverde wel een prijswinnende film op. Zowel Kechiche als beide hoofdrolspeelsters wonnen een Gouden Palm op het festival van Cannes. En dat heeft te maken met het open, eerlijke en pure karakter van de film. Het is een verhaal over liefde en over het leven. Is de liefde allesoverwinnend of zijn de onderlinge karakters van de volkse Adèle en de kunstzinnige Emma te groot?
Een heel bijzonder aspect van deze film is het acteren van de 19-jarige Adèle Exarchopoulos. Ze is zo puur, zo naturel. Ook de meer ervaren Léa Seydoux is goed, ook zij heeft een natuurlijk element in zich. Dit ontstaat mede vanwege het ontbreken van make-up. Het is een echt persoon waar je naar kijkt, het lijkt zo uit het leven gegrepen. Regisseur Kechiche heeft daar diverse middelen voor gebruikt. Zo is veel dialoog ontstaan uit improvisatie. Hij wilde dat de dialogen op de manier uitgesproken werden als voor de acteurs het meest natuurlijk zou zijn. Dus er was geen vastomlijnde geschreven dialoog. Alleen de strekking van een scène werd vooraf doorgesproken, daarna liet Kechiche het aan de acteurs over. Daarnaast is er geen make-up gebruikt en ook dragen de acteurs hun eigen kleding. Geen opsmuk dus, puur naturel. Daarmee krijgt de film een bijna documentaire karakter. En toch zal La Vie D’Adele niet iedereen aanspreken. Het filosofiegehalte is vrij hoog, daar moet je van houden. Zoals gezegd duurt de film erg lang, deze klokt drie uur. Kechiche laat scènes soms erg lang staan. Verjaardagsfeestjes, caféscènes of vrijpartijen duren vele minuten lang. Het maakt de film niet traag, maar het maakt op deze manier duidelijk wat de positie van Adèle binnen de leefwereld van Emma is. Je krijgt als kijker alle mogelijkheid om de karakters te observeren, vooral omdat de camera heel dicht bij ze blijft. Je wordt een voyeur, omdat de spelers niet in de gaten lijken te hebben dat je naar ze kijkt. Als je er voor open staat krijg je een prachtige film te zien. Je moet er echt voor gaan zitten en de film over je heen laten komen. Daar zul je geen spijt van hebben.

Beeldkwaliteit

De 2.35:1-transfer van La Vie D’Adele heeft een resolutie van 1920x1080p en staat op een 50GB dubbellaags disc, waarvan bijna 40GB is beschreven. Voor de encoding van het beeld is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC videocodering.

Wie de film ziet zal vooral de pure beelden opvallen. Zoals er ook geen make-up is gebruikt, zo zijn er ook qua beeld nauwelijks enige toevoegingen aangebracht. Veelal is er gefilmd in de natuurlijke omgeving, met weinig extra licht. Men heeft met een vrij eenvoudige digitale camera gefilmd, maar toch ziet alles er goed en scherp uit. In de wat donkere scènes blijven de details wat achter, maar voor het overgrote deel ziet deze uitgave er heel gedetailleerd uit. Een heel enkele keer is er wat lichte macro-blocking aanwezig, maar nooit in een storende mate. Bij het gewoon afspelen van de film zijn ze niet of nauwelijks zichtbaar. De eerlijkheid straalt van deze transfer af en dat doet de film recht.

Geluidskwaliteit

Er is één geluidstrack aanwezig op de Blu-ray Disc van La Vie D’Adele en dat betreft een lossless DTS-HD Master Audio 5.1-track in de Franse taal. Wat al gezegd is over de film en het beeld kunnen we ook hier herhalen; het geluid klinkt heel naturel. Zo uit het leven gegrepen. Dialogen zijn bijna allemaal afkomstig van de originele opnames. Ze komen voornamelijk uit het centerkanaal, met wat overspraak naar de frontkanalen als de ruimte daarom vraagt. De surroundkanalen worden gebruikt voor omgevingsgeluiden en muziek, maar ze zijn nooit nadrukkelijk aanwezig. De aandacht richt zich voornamelijk op de voorkant. Het LFE-kanaal blijft wat achter, terwijl er wel mogelijkheden voor zijn om actief aanwezig te zijn, zoals in de homobar. Maar dat is een van de weinige punten van kritiek, voor de rest hebben we met een pure en eerlijke geluidstrack van doen.

Extra's

De Blu-ray Disc van La Vie D’Adele heeft een aantal extra’s, die in HD-resolutie zijn en voorzien zijn van Nederlandse ondertiteling.

Interviews (31 min)
Het begint met een interview met regisseur Abdellatif Kechiche, waarin hij vertelt hoe hij het scenario heeft geschreven en daar ook weer vanaf heeft geweken tijdens het filmen. Daarna komt Adèle Exarchopoulos aan het woord, die vertelt over haar eerste ontmoeting met de regisseur, die nogal ongemakkelijk was. Ze weet heel goed waar ze staat in het leven. Beide vertellen ook over het hele filmproces, het improviseren en de lange opnametijd.

Trailer (2 min)
De trailer van de film, nadat het de Gouden Palm heft gewonnen. Knap hoe in twee minuten zo’n lange film toch heel concreet wordt samengevat.

Deleted Scenes (8 min)
Drie scènes die de film niet gehaald hebben.  Ze passen naadloos binnen de rest van de film, maar ze zijn niet noodzakelijk voor het verhaal.

De 15-jarige Adèle scharrelt regelmatig met jongens van school, maar haar hoofd slaat op hol als ze Emma, het meisje met het blauwe haar tegenkomt. Valt ze dan toch op meisjes? La Vie D’Adele – Chapitres 1 & 2 is een bijzondere film van Abdellatif Kechiche. Het is een verhaal over liefde, filosofie en kunst, maar voornamelijk over het leven van een jonge tienermeid. Beeld en geluid van deze Blu-ray Disc-uitgave zijn prima verzorgd. Het ziet en klinkt puur en eerlijk, zoals het echte leven. De uitgave heeft ook een paar extra’s, waar de DVD het met alleen de Verwijderde Scènes moet doen. Maar deze heeft dan weer wel een slipcover, dat heeft de Blu-ray Disc weer niet. Het is overigens vreemd dat de kijkwijzer bij deze film geen symbool voor seks aangeeft. De seksscènes zijn namelijk langdurig en expliciet. La Vie D’Adele is een film die je moet ondergaan, dan beleef je iets prachtigs.