["Intimate Enemies"]

Een idealistische Franse luitenant met weinig ervaring in het veld (Benoit Magimel) krijgt een missie toebedeeld diep in het platteland van Algerije. Zijn opdracht is het doden van de mysterieuze leider van het verzet. Al snel botst het tussen hem en de door de mannen zeer gerespecteerd sergeant (Alpert Dupontel). Deze bekritiseert zijn idealisme en weerzin tegen grovere ondervragings- cq marteltechnieken. De sergeant is ervan overtuigd dat de nieuweling uiteindelijk zal breken onder alle gruwelijkheden en als gevolg zijn ethische standaard zal bijstellen. Terwijl de missie voortduurt, krijgt de luitenant inderdaad veel leed onder ogen. Hij raakt gefrustreerd door de haat van zijn manschappen – veelal opgegroeid in Algerije – jegens de lokale bevolking die geen respect heeft voor Franse waarden en normen. Een gewetensconflict en twijfel over het nut van de missie zijn het gevolg, maar ondertussen gaat de strijd gewoon door.

De Franse oorlog in Algerije is relatief onderbelicht gebleven. Na de Tweede Wereldoorlog kregen veel gebieden onafhankelijkheid toebedeeld, maar Frankrijk was niet van plan om Algerije op te geven. Een gewapend conflict met vele gruwelijkheden was het gevolg, met tienduizenden doden aan Franse kant en zelfs honderdduizenden onder de lokale bevolking en verzetsstrijders van Algerije. Regisseur Florent Emilio Siri plaatst dit conflict in Intimate Enemies in de schijnwerpers. Zijn zelfverzekerde regie doet meer ervaring vermoeden dan hij daadwerkelijk heeft. Eerder maakte hij een uitstapje richting Hollywood met Hostage, maar deze film is daar nauwelijks mee te vergelijken. Enerzijds is Intimate Enemies een reguliere oorlogsfilm met frequente schermutselingen, anderzijds is er buitengewoon veel aandacht voor diepere, psychologische aspecten. Sommige van de vragen die worden opgeroepen doen, al dan niet zo bedoeld, denken aan de huidige conflicten in het Midden-Oosten. Hoever mogen de Westerse troepen gaan in hun ondervragingen en zijn grovere middelen gerechtvaardigd omdat de andere zijde immers ook geen genade kent? Dit conflict wordt voorzien van een concrete belichaming door twee hoofdpersonages te introduceren die in deze kwestie lijnrecht tegenover elkaar staan. Deze personages worden uitstekend vertolkt door de Franse acteurs Magimel en Dupontel, die in eigen land al de nodige grote rollen hebben genoten. Zoals sommige oorlogsfilms hiervoor, staan de psychologische kanten van oorlogsvoering centraal en de mate waarin dit de deelnemers eraan ingrijpend kan veranderen. Er valt echter meer te genieten, want visueel is de film een plaatje. Vele mooie landschapsshots worden afgewisseld met overzichtelijke en spannende gevechten. Toch schiet de productie op bepaalde punten tekort. Zo ligt het tempo niet altijd even hoog en worden de personages en hun morele dilemma’s weinig subtiel gepresenteerd. Er wordt hierdoor weinig aan de fantasie van de kijker overgelaten. Daarnaast is alles al eerder en beter gedaan, alleen de setting is anders. Was men net een stapje verder gegaan in het zoeken naar diepgang in de personages, dan was de film wellicht beter geweest. Nu is Intimate Enemies een oerdegelijk geheel geworden, dat onderhoudend is voor zolang het duurt, maar niet lang zal blijven hangen.

Beeldkwaliteit

De originele beeldverhouding van 2.35:1 is behouden gebleven en wordt op anamorfe wijze op deze DVD gepresenteerd. Scherpte en detaillering zijn niets minder dan indrukwekkend en halen het uiterste uit het medium. Edge enhancement blijft hierbij tot een minimum beperkt. Zo nu en dan is er wat grain zichtbaar, toegevoegd al stijlelement. Het kleurenpalet is ingetogen grauw en grijs waarin voornamelijk de kleur groen overheerst. Het contrast is wat aan de hoge kant maar past bij de beoogde filmstijl. Er zijn nogal wat scènes die zich in de nacht, schemering of schaars verlichte interieurs afspelen en het schaduwdetail houdt op deze momenten altijd goed stand. Ook het zwartniveau is prima. Een nagenoeg foutloze transfer die garant staat voor een mooie filmervaring. De 7 hoofdstukken waarin de film is verdeeld zijn er véél te weinig, waardoor de hoofdstukindeling nauwelijks nog een functie heeft. De Nederlandse ondertiteling is goed verzorgd en half in het actieve beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

De Franse audio is te beluisteren in Dolby Digital 5.1 (448kb/s). De geluidspresentatie is al even indrukwekkend als het beeld. Dialogen hebben een goed volume en komen helder uit de middelste speaker. Zo nu en dan ook uit andere speakers als de situatie daartoe gebiedt. Tijdens de gevechten gaat de track helemaal los met een zeer actief geluidsbeeld. De kogels vliegen je om de oren en de explosies doen de vloer trillen door een diep en gecontroleerd laag. Dit maakt dat deze intense momenten uit de film uitstekend tot hun recht komen. De muziek, voornamelijk bestaande uit strijkinstrumenten, wordt eveneens ruimtelijk gepresenteerd. Stilte speelt een belangrijke rol in de film en op die momenten zijn er geen ruis, noch andere beschadigingen te horen. Een uitstekende presentatie.

Extra's

De DVD zit in een standaard keepcase met daaromheen een stevige, kartonnen sleeve. Deze heeft dezelfde opdruk als de inlay. Het hoofdmenu bestaat uit een enkele statische afbeelding, zonder hoofdstukselectie of enige extra’s. Een gemiste kans, gezien er genoeg extra’s geproduceerd zijn voor Intimate Enemies, te vinden op buitenlandse uitgaven.

De oorlog tussen Frankrijk en Algerije in de jaren ’50 van de vorige eeuw is lang onderbelicht gebleven in filmland. Intimate Enemies brengt hier een einde aan en is geheel gewijd aan dit onnodige conflict vol gruwelijkheden. Er is sprake van de nodige spannende gevechten, maar de focus ligt duidelijk op de psychologische kanten van oorlogsvoering en de morele dilemma’s waar de Franse officieren mee worstelen. Deze Nederlandse DVD-uitgave van Dutch Filmworks is technisch gezien uitstekend verzorgd. Jammer genoeg ontbreekt elk spoor van extra’s. Desondanks is deze DVD is een waardevolle toevoeging aan de collectie voor de liefhebber van oorlogsfilms.