["Doomsday"]

Op 3 april 2008 breekt in Glasgow het zogenaamde Reaper-virus uit, een zeer besmettelijk virus dat zijn slachtoffers een lange en pijnlijke dood laat sterven. Een tegengif is er niet, en dus ziet de overheid als enige oplossing om een enorme muur rond Schotland te bouwen om verdere verspreiding tegen te gaan. De mensen binnen de muur worden aan hun lot overgelaten en men gaat er vanuit dat ze allemaal zullen sterven aan de ziekte. 25 jaar later gaat het leven buiten de muren zijn normale gangetje. Maar dan steekt ook daar het Reaper-virus de kop op. De overheid is er echter achter gekomen dat er binnen de muren nog mensen in leven zijn. De enige mogelijke conclusie is dat deze mensen een tegengif hebben gevonden. Om de wereld buiten de muren te kunnen redden, is het noodzakelijk dat dit tegengif gevonden wordt. En dus geeft de overheid een groep militairen, onder leiding van majoor Eden Sinclair (Rhona Mitra), de opdracht om binnen de muur op zoek te gaan naar de overlevenden. Dat blijkt echter gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Een aantal jaren geleden, in februari 2006 om precies te zijn, verscheen The Descent in de Nederlandse bioscopen. Deze geslaagde horrorfilm, over een groep vrouwen die vast komt te zitten in een grot vol monsterachtige wezens, werd geschreven en geregisseerd door Engelsman Neil Marshall. Na The Descent was het even rustig rond Marshall, maar aan de stilte kwam in 2008 een eind. En wel met Doomsday, wederom door hemzelf geschreven en geregisseerd. En ook deze keer heeft Marshall goed werk afgeleverd. Zoals hierboven te lezen speelt Doomsday zich af in de nabije toekomst. Schotland is volledig ommuurd om de daar uitgebroken dodelijke en besmettelijke ziekte te beteugelen. Een groep mensen waagt zich binnen de muren om een tegengif te gaan zoeken en komt daar in een Mad Max-achtige wereld terecht. Een dergelijke post-apocalyptische setting is weliswaar niets nieuws (denk aan een film als 28 Days Later), maar toch weet Marshall’s versie van deze opzet te intrigeren. Het detail waarmee zowel de wereld binnen als buiten de muren wordt weergegeven is dan ook prima. Gecombineerd met de uitstekende cinematografie resulteert dit in een film die er bijzonder goed uitziet. Ook het hoge actiegehalte helpt mee in het vasthouden van de aandacht. Al moet je niet allergisch zijn voor snelle montage en overmatig geschud met de camera. Een ander pluspunt, mits je er van houdt, is de ruime hoeveelheid ‘blood & gore’. In Doomsday wordt over-the-top geweld namelijk niet geschuwd. En zo kan het dus gebeuren dat je in vol detail ziet hoe iemand levend geroosterd wordt om vervolgens opgegeten te worden. Smakelijk! Koppen ontploffen, ledematen vliegen in het rond en personages worden vijf minuten na hun introductie vrolijk onthoofd. Ja, Marshall houdt er de vaart goed in. Misschien wel iets te goed, waardoor het verhaal wat uit het oog wordt verloren. Het is namelijk allemaal vrij rechtlijnig en voorspelbaar, dus qua plot hoef je geen grote verrassingen te verwachten. Over het acteerwerk valt echter niks te klagen. Rhona Mitra zet een bikkelharde \'combat chick\' neer waar Sigourney Weaver\'s Ripley en Linda Hamilton\'s Sarah Connor een puntje aan kunnen zuigen. De bijrollen zijn eveneens goed ingevuld, met Craig Conway (die de creepy overlevenden-leider Sol speelt) als positieve uitschieter. Al met al mag de film qua plot dan geen uitblinker zijn, toch valt er voor de liefhebber van het genre genoeg te beleven om Doomsday aan te kunnen raden.

Beeldkwaliteit

Het beeld van Doomsday heeft bij de stap naar DVD de oorspronkelijke verhouding van 2.35:1 behouden. De transfer - uiteraard anamorf - heeft een nette scherpte, al is wel wat edge enhancement zichtbaar (zie het tweede screenshot). Andere klein minpuntje is het matige schaduwdetail. Op de overige fronten valt er weinig te klagen over de beeldkwaliteit. Zo is de weergave van de voornamelijk koele, sombere kleuren dik in orde, en is ook het zwartniveau prima. En zoals je van een recente film mag verwachten is de print nagenoeg geheel vrij van vuil en krasjes. Storende compressie-artefacting ontbreekt eveneens, mede te danken aan een hoge videobitrate (circa 8Mb/s). Een goede transfer dus.

Geluidskwaliteit

Het 5.1-geluid van Doomsday staat in twee formaten op de schijf. Namelijk als Dolby Digital- track (448kb/s) en DTS-spoor (754kb/s). Beide tracks hebben een goede spreiding en ruimtelijkheid, iets wat je vooral merkt tijdens actiescènes. Op die momenten wordt dan ook agressief gebruik gemaakt van de surroundspeakers. Met een prima geluidsbeeld tot gevolg. Ook wat betreft de klank kunnen we positief zijn. De sporen bevatten namelijk voldoende detail in het hoog en een flinke hoeveelheid laag. Dialogen komen zoals gebruikelijk uit de centerspeaker en zijn altijd goed verstaanbaar. Wat betreft de vergelijking tussen DD- en DTS-geluid is er één opvallend verschil, namelijk dat het volume van de DTS-track veel lager is dan dat van het DD-spoor. Verder zijn er echter geen wereldschokkende verschillen; beide tracks bieden uitstekend 5.1-geluid!

Extra's

Het menu van deze RCV-uitgave van Doomsday bevat alleen een audiokeuze. Geen extra’s dus. Jammer, want de buitenlandse uitgaven van de film (Regio 1, Regio 4 en Engelse Regio 2) bevatten wel het nodige aanvullend materiaal, zoals een commentaartrack en diverse featurettes.

In Doomsday wordt een toekomst geschetst waarin Schotland geheel is ommuurd om een dodelijke ziekte in te dammen. Een groep mensen, onder leiding van de bikkelharde Eden Sinclair (overtuigend gespeeld door Rhona Mitra), gaat achter de muur op zoek naar een tegengif. Ze komen echter in een zeer vijandige wereld terecht, met alle gevolgen van dien. Regisseur Neil Marshall zet de post-apocalyptische setting op prima wijze neer, in een film die een geslaagde combinatie biedt van actie, zwarte humor en over-the-top ‘blood & gore’. De vaart wordt er goed ingehouden, waardoor de film continu blijft boeien, maar het matige verhaal zul je voor lief moeten nemen. De DVD-uitgave van de film heeft goed beeld en uitstekend geluid. Extra\'s ontbreken, in tegenstelling tot de buitenlandse uitgaven. Geen topuitvoering dus, maar wel op zijn minst een aardige huurtip voor de genreliefhebber.