["Tourneuse de Pages, La"]

Melanie Prouvost is een jonge talentvolle pianiste. Ze mag meedoen aan het toelatingsexamen voor het conservatorium, waarbij de beroemde pianiste Ariane Fourchécourt (Catherine Frot) juryvoorzitster is. Door een handeling van Ariane wordt Melanie zo afgeleid van haar spel dat ze haar toelatingsexamen verknalt. Ze speelt daarna nooit meer piano. Jaren later mag de inmiddels jong volwassen Melanie (Déborah François) stage lopen op het advocatenkantoor van Jean (Pascal Gregory), de man van Ariane. Daar bevalt ze zo goed dat Melanie uitgenodigd wordt door Jean om tijdens zijn afwezigheid in de herfstvakantie op hun zoon Tristan te passen. Daardoor heeft Ariane tijd om te oefenen voor een paar belangrijke concerten. Melanie stemt toe en gaat intern in huis wonen bij de familie. Als Ariane door krijgt dat Melanie in staat is om bladmuziek te lezen mag Melanie haar helpen met het omslaan van de muziekbladen tijdens concerten. Melanie krijgt zo dagelijks te maken met de vrouw die haar mogelijke carrière als pianiste om zeep heeft geholpen.

La Tourneuse de Pages is een prachtige, verstikkende psychologische thriller. Niet in de trend pistolen of geweld, maar met ingetogen spanning. Regisseur Denis Dercourt is van oorsprong professioneel muzikant. Als regisseur maakte hij al eerder films die (klassieke) muziek als rode draad hadden. Ook in deze film is dat het geval. Een jonge pianiste verliest haar geloof in de muziek als een bekende pianiste haar niet serieus lijkt te nemen tijdens een auditie. Zo’n tien jaar later zoekt en vindt zij een subtiele manier om wraak op haar te nemen. Dercourt is bekend met het muziekmilieu en zet dat hier ook zeer geloofwaardig neer. Zelfs een bekende, zeer ervaren pianiste is voor elk optreden nog steeds nerveus. Door het toevoegen van het thrillerelement ontstaat op deze manier een interessante film, welke wordt gedragen door het erg goede spel van de twee hoofdrolspeelsters. De Waalse Déborah François , bekend van onder meer L’Enfant, is ijzingwekkend koel en weet met minimale dialogen een maximale spanning te creëren. De houding van Melanie komt erg afstandelijk over, maar toch weet ze de sympathie van de kijker voor zich te winnen. En tegelijkertijd handelt ze als een koelbloedige bitchwaardoor er ook afschuw ontstaat. Catherine Frot is voornamelijk bekend van meer komische rollen, maar hier is ze erg goed in haar rol van nerveuze, onzekere, maar ook bij vlagen arrogante pianiste. Visueel wordt het spel net zo hard meegespeeld. De posities van de acteurs ten opzichte van de camera zijn precies uitgekiend. Stiltes en blikken kunnen soms meer vertellen dan dialogen en Dercourt weet hier optimaal gebruik van te maken. Strakke shots en soms onheilspellend kale decors geven extra cachet aan het geheel. Ondanks de ruimte die dat geeft maakt het de sfeer heel benauwend. Het verhaal heeft ook een paar mindere punten. Zo zijn enkele belangrijke gebeurtenissen binnen het verhaal wel veel toevalligheden die Melanie allemaal heel goed uitkomen. Maar verder steekt het scenario vernuftig in elkaar en heeft het een Hitchcockiaanse sfeer meegekregen. Regisseur Dercourt nestelt zich met deze film in het rijtje filmmakers als Claude Chabrol en François Ozon.

Beeldkwaliteit

Voor de DVD is gebruik gemaakt van een krasvrije filmprint in 1.85:1 anamorf beeldformaat. De kwaliteit van het gebodene is prima. De filmprint heeft nogal last van filmgrain en die is ook op de DVD zichtbaar. Dat heeft een lichte invloed op de scherpte, maar verder is die over het algemeen. Qua belichting is de film aan de vrij vlakke kant. Daardoor is er weinig diepte in het beeld, maar dat past wel erg mooi bij de beklemmende sfeer van de film. Het contrast en zwartniveau zijn in orde. De detaillering is daarentegen iets minder vanwege de aanwezige filmgrain. De film heeft 12 hoofdstukken en de witte ondertiteling staat keurig laag geplaatst in beeld.

Geluidskwaliteit

Op de DVD staat alleen een Dolby Digital 5.1 (448 kb/s) geluidstrack met Frans als spreektaal. Het geluid is goed verzorgd en klinkt heel naturel. In de film zijn een aantal concerten met klassieke muziek te zien en deze klinken mooi en gedetailleerd. De duidelijk verstaanbare dialogen komen keurig uit het midden. De surroundkanalen worden uitsluitend gebruikt voor atmosferen en muziek. Vooral bij de muziek zorgt dat voor een mooi ruimtelijk karakter. Het LFE wordt alleen bij de muziek af en toe aangesproken. Er zijn niet overdadig veel geluidseffecten toegevoegd, maar dat wat er is past mooi binnen het geheel. Een zeer nette, zorgvuldig samengestelde geluidstrack.

Extra's

De DVD bevat geen menu. Na enkele trailers (die met de afstandsbediening zijn over te slaan) begint meteen de film. Extra’s heeft deze DVD niet.

De jonge Melanie krijgt een kans om toelatingsexamen te doen voor de piano-opleiding van het conservatorium. Tijdens het voorspelen wordt haar aandacht afgeleid door de voorzitster van de jurycommissie, zelf een bekend pianiste. Melanie haalt het niet en besluit om de piano in de wilgen te hangen. Jaren later krijgt ze een stageplaats op het kantoor van de man van de pianiste.
La Tourneuse de Page is een sterke psychologische thriller met erg goed acteerwerk, vooral van de twee hoofdrolspeelsters. Regisseur Denis Dercourt heeft een mooi staaltje Franse cinema afgeleverd. Zowel de beeld- als geluidskwaliteit zijn prima in orde, maar verder is het een kale DVD. Geen extra’s en zelfs geen menu. Maar wel een uitstekende film.