["Beastie Boys – Awesome; I Fuckin’ Shot That!"]

Op 9 oktober 2004 gaven de Beastie Boys een concert in Madison Square Garden in New York als onderdeel van hun Challah At Your Boy-tour. Vlak voor aanvang van dit concert deelde regisseur en bandlid Adam Yauch (onder pseudoniem Nathaniel Hörnblowér) vijftig DV en Hi-8 camera’s uit aan de bezoekers. Ze kregen de opdracht alles te filmen wat ze die avond meemaakten en de beelden in te leveren. Zo ontstond er een originele concertregistratie. Deze avond brachten de Beasty Boys de volgende nummers ten gehore:

1. Triple Trouble
2. Sure Shot
3. Root Down
4. Hello Brooklyn
5. Time to Get Ill
6. All Lifestyles
7. Pass The Mic
8. Shake Your Rump
9. MMM Interlude
10. Sabrosa
11. Ricky’s Theme
12. Something’s Got To Give
13. An Open Letter To NYC
14. Right Right Now Now
15. Paul Revere
16. Body Movin’
17. Three MC’s And One DJ
18. Brass Monkey
19. So What’Cha Want
20. Ch-Check It Out
21. Intergalactic
22. Gratitude
23. Sabotage

De Beastie Boys is een New Yorkse hiphopband. De leden van deze groep zijn Adam Yauch (ook bekend als MCA), Mike Diamond (Mike D) en Adam Horovitz (King Adrock). Ze begonnen begin jaren ‘80 als hardcore punkband in de New Yorkse scène, maar evolueerden geleidelijk aan richting hiphop. In hun beginjaren stonden ze bekend als feestbeesten, maar geleidelijk aan zijn ze zich ook met politieke zaken gaan bezighouden. Zo hebben ze in aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2004 actief kritiek geuit op (het beleid van) George W. Bush. In de zomer van 1985 joeg de band menig tienermeisje de stuipen op het lijf toen ze in het voorprogramma stonden van Madonna\'s eerste Amerikaanse tour, die zelf claimde groot fan te zijn van de heren. In 1986 brachten ze hun eerste album, Licensed to Ill uit en dat werd een groot succes. De singles Fight For Your Right en Check it Out zijn nog steeds bekende nummers. In de jaren daarna scoren de boys hit na hit, niet alleen met hun singles en bijbehorende videoclips, maar ook hun albums verkopen als zoete broodjes.
In 2004 verscheen hun album To The 5 Boroughs, een ode aan de Verenigde Staten en hun thuishaven New York. De groep spreekt op dit album zijn ongerustheid uit over de verharding van het Amerikaanse volk en de reactie van de regering na de aanslagen van 11 september 2001. In het kader en ter promotie van dit album gingen de heren op tour. Deze tour werd Challah At Your Boy gedoopt. Zoals eerder vermeld, deed de band in oktober New York aan. Dit moest en zou een speciaal concert worden en dat is gelukt. Als iets blijkt uit de beelden die geschoten zijn door de 50 gelukkige fabs, is dat alle aanwezige bezoekers (waaronder Ben Stiller en Christine Taylor) uit hun dak gaan. Dat maakt deze DVD dan ook een echte must voor alle fans, waar ook ter wereld.

Beeldkwaliteit

De concertfilm wordt anamorf gepresenteerd in de beeldverhouding 1.78:1. Het beeld is zachtjes uitgedrukt niet van een erg hoge kwaliteit. Dit is bijna compleet toe te schrijven aan de gebruikte vijftig DV en Hi-8 camera’s en natuurlijk de cameramensen. Omdat deze laatst genoemde groep nu niet echt professionals zijn, wil het beeld nog wel eens schokken, maar dit kan natuurlijk ook met hun enthousiaste gespring te maken hebben. Het beeld is verder vaak nogal wazig en onduidelijk. Helemaal vreemd wordt het wanneer men effecten loslaat op het beeld (zoals in screenshot 4), waardoor het onderscheiden van de rappers al een kunst op zich wordt. Verder is er veel ruis in het beeld aanwezig. De kwaliteit laat zich in zijn totaliteit het beste vergelijken met die van een oude videoband. Gezien het (bewuste) gebruik van inferieure camera’s en het inzetten van amateurs om de plaatjes te schieten niet vreemd. Een betere kwaliteit zal er niet ingezeten hebben, waardoor het beeld wel een onvoldoende, maar geen superlage onvoldoende krijgt. Een Nederlandse ondertiteling is helaas niet aanwezig, wel een goed te lezen Engelstalige ondertiteling. Het concert is in 26 hoofdstukken verdeeld, één voor elke song en nog eens drie voor de begingeneriek, het introfilmpje en de aftiteling.

Geluidskwaliteit

Het concert is te bekijken met de keuze uit drie geluidssporen. Een Dolby Digital 5.1 track (384 kbit/s), een Dolby Digital 2.0 track (192 kbit/s) en een A Capella track, wat een Dolby Digital 2.0 track is met een bitrate van 160 kbit/s. Deze laatste track is exact hetzelfde als de gewone Dolby Digital 2.0 track, maar dan is de muziek weg gemixt. Het resultaat levert goed verstaanbare raps op, iets wat bij de gewone 2.0 track ontbreekt. De 5.1 track is duidelijk beter als de 2.0 track, al was het maar vanwege het LFE kanaal wat de bas echt tot leven brengt. Voor beide tracks geldt echter wel dat het geheel zeer matig is. De muziek klinkt gedurende het hele concert te dof en schel en er is veel ruis hoorbaar. De raps zijn ook nog eens onverstaanbaar zacht gemixt. Als het om de 5.1 track gaat zijn de voorste speakers verantwoordelijk voor het grootste gedeelte van de muziek, waarbij de centerspeaker zorgt voor aanvulling. De achterspeakers zorgen voor het geluid van het publiek, aangevuld met een beetje extra muziek. Het LFE kanaal laat, zoals eerder vermeld, goed van zich horen en brengt de beats echt tot leven. Drie aardige audiotracks, met elk zijn minpunten.

Extra's

De eerste disc kent een geanimeerd menu in de verhouding 1.78:1 anamorf en achtergrondmuziek in Dolby Digital 2.0 (160 kbit/s). De tweede disc daarentegen, kent een geanimeerd menu in de verhouding 1.33:1 met achtergrondmuziek in Dolby Digital 2.0 (192 kbit/s). De niet ondertitelde extra’s zijn verdeeld over deze 2 schijven en zien er als volgt uit:

Disc 1

Multi Angle
Gedurende de concertfilm heb je de keuze uit 2 “camerastandpunten”. De eerste laat de film zien, zoals hij hoort en de tweede geeft een mozaïek weer van de 50 camera’s (zoals te zien is in screenshot 2). Ook laat deze angle opmerkelijke beelden zien, o.a. van een toiletbezoek.

Audiocommentaar
Een soms interessant, maar ook grappig audiocommentaar van de drie heren van de Beastie Boys. Stiltes vallen er gelukkig bijna niet en de anekdotes vliegen in het rond. Jammer genoeg boeit niet het gehele commentaar, maar wel net genoeg om het uit te zitten.

Detour Mode
Bij deze feature komt er tijdens het kijken van het concert bij bepaalde scènes rechtsonder een icoontje in beeld. Wanneer er dan op enter gedrukt wordt, krijg je achtergrondinformatie.

A Day In The Life of Nathaniel Hörnblowér (25:33 min.)
Een korte mockumentary, waarin we een dag volgen uit het leven van de Oostenrijkse regisseur Nathaniel Hörnblowér. Achter Nathaniel gaat overigens niemand minder als Adam Yauch (ook wel bekend als MCA) schuil.

Never Stop Rapping Yet (8:47 min.)
In deze featurette komen een heleboel fans van de heren aan het woord. De stukjes zijn geschoten op diverse plaatsen op de wereld.

Show Intros (6:15 min.)
Elke show van de mannen begon met een klein stukje film. Voor elk optreden werd een ander stukje gemaakt, waarvan er hier een aantal te zien is. Verwacht de medewerking van medeberoemdheden als Slipknot en System of a Down.

Enter Jerome Crooks’ Angry World (4:36 min.)
Een heleboel woede-uitbarstingen van tourmanager Jerome Crook. Een heleboel van deze uitbarstingen zijn wel erg opvallend in scène gezet.

Big-Time Hollywood Trailer (1:09 min.)
De trailer van de concertfilm, helemaal in Hollywoodstijl.

Disc 2

Shazam! Melee (2:29 min.)
De videoclip van dit nummer is hier te bezichtigen, met de keuze uit maar liefst 8 camerastandpunten en 4 audiosporen.

BBQ Cook-off TV Pilot (26:21 min.)
Een hilarisch filmpje, waarin de leden van de Beastie Boys en hun crew een barbecuewedstrijd houden.

Bijgevoegd is er ook nog een boekje met daarin een overzicht van wat er te vinden is op de eerste schijf. Ook zijn de namen terug te vinden van de fans die alles geschoten hebben tezamen met een plattegrond van het stadion en de coördinaten van de desbetreffende fan.

Awesome; I Fuckin’ Shot That! is de titel van de eerste concertfilm van de New Yorkse hiphopgroep de Beastie Boys. De titel moet ook zo’n beetje de uitspraak zijn geweest van de 50 fans die deze prent geschoten hebben. Anders dan bij andere concertregistratie, kregen namelijk bij dit concert die 50 fans een camera in hun handen gedrukt met de opdracht deze continu te laten lopen. Het resultaat is dus deze film. Door te kiezen voor dit concept, is de kwaliteit van het beeld echter niet bepaald om naar huis te schrijven. Ook het geluid van deze DVD blijft behoorlijk achter. Wel zijn er een hoop interessante extra’s terug te vinden en zelfs een tweede disc met een videoclip en een zeer grappig stukje film over een barbecuewedstrijd. Een product die elke fan in huis behoort te hebben.