["Honour of the Dragon (Tom-Yung-Goong)"]

Kham (Tony Jaa) leeft zijn hele leven als tussen de olifanten. Het zijn dan ook zijn favoriete dieren. Samen met zijn vader gaat hij op een dag richting de stad om te gaan trainen met zijn twee olifanten zodat ze misschien mogen optreden voor de koning. Wanneer ze even niet opletten worden de twee dieren gestolen door een bende. Kham is woedend en zet dan ook meteen de achtervolging in. Hij raakt echter al snel het spoor bijster maar hij geeft niet op. Wanneer hij het spoor weer oppakt leidt dit hem naar Australië. Kham moet nu naar een vreemd land om zijn geliefde olifanten terug te krijgen. Hij is alleen en daarom sterk in de minderheid tegen de vele bendeleden. Gelukkig heeft hij zijn wonderbaarlijke vechtkunsten om op terug te vallen en zijn niet aflatende wil om zijn olifanten terug te krijgen.

Met de film Ong-Bak uit 2003 brak Tony Jaa door in de wereld van de vechtsportfilm. Over de gehele wereld werd de prent geprezen voor zijn baanbrekende en bizarre stunts die Jaa allemaal zelf uitvoerde. Vergelijkingen met grootheden als Jackie Chan en Jet Li werden al snel gemaakt en duidelijk werd dat Jaa een grote toekomst voor zich had. Uiteraard betekende dit dat er snel weer een film moest komen waarin Jaa zijn talenten kon laten zien. Ook moest deze film niet te veel verschillen van de vorige want waarom een winnende combinatie veranderen. De makers van Honour of the Dragon, originele titel Tom Yum Goong, zijn hierin alleen wel erg ver doorgeschoten. De prent is namelijk vrijwel gelijk aan het eerder genoemde Ong-Bak, op basis van het verhaal dan of eerder het ontbreken ervan. Was het eerst nog een hoofd van het plaatselijke Boeddhabeeld dat gestolen werd, deze keer zijn het twee olifanten. Ook nu gaat Tony Jaa weer in de achtervolging en probeert hij de gestolen dieren terug te vinden. Hierbij moet hij het uiteraard opnemen tegen een overmacht aan vijandelijke vechters en ander gespuis. In Ong-Bak was er één scène die veel indruk maakte en dat was de scène die zich afspeelde in de straten van Bangkok. Ook deze keer is er weer zo\'n scène en deze speelt deze zich af in een pakhuis. Nu wordt Jaa achterna gezeten door een grote groep mannen die hem op meerdere manieren het leven proberen zuur te maken. Jaa weet steeds te ontkomen door het uithalen van bizarre stunts en vecht voor zijn leven in zijn kenmerkende stijl. Een grote verandering, en ook zeker een welkome, is dat er nu meer echte martial arts scènes te zien zijn. Zo neemt het karakter van Jaa het op tegen een Capoeira-vechter en dit in een kamer vol met water dat tevens in brand staat. De scène is prachtig in beeld gebracht en de bewegingen die beide vechters laten zien zijn van oogstrelende kwaliteit. Extra genieten dus voor de echte martial arts kenner want die ziet meteen de moeilijkheid van deze scène. Ook neemt Jaa het op tegen meerdere vechters gekleed in zwarte pakken, geheel in Kill Bill stijl. In deze scène laat hij een erg doeltreffende stijl zien waarbij hij steeds de gewrichten van zijn tegenstanders op allerlei manieren weet te breken en te buigen in richtingen waarvoor ze niet bedoeld zijn. Ook is er een scène te zien waarin Jaa zich al vechtend een weg door het hol van de vijand baant. Deze scène duurt bijna 5 minuten en bestaat uit één lange take.
Op veel vlakken is Honour of the Dragon dus gelijk aan Ong-Bak, maar zijn er ook wat verschillen. Uiteraard hebben we het allemaal eens eerder gezien, dus als kijker ben je toch iets minder snel onder de indruk. Toch is ook dit weer een leuke film die veel actiefans en martial arts fans zal aanspreken.

Beeldkwaliteit

De film staat anamorf op de schijf in het formaat 1.85:1. De kwaliteit van het beeld is redelijk te noemen, maar verschilt nogal per scène. Het beeld is vrijwel de gehele film goed scherp, hier en daar zijn wat softe momenten aanwezig. Wel zijn er regelmatig momenten aanwezig waarin bepaalde objecten of personen omhuld worden door een soort van waas. Dit is echter met opzet gedaan door de regisseur. De kleuren ogen redelijk natuurlijk, hoewel echt felle kleuren niet voorbij komen. Dit komt voornamelijk door de gebruikte kleuren in de film. Het contrast en schaduwdetail zijn ook voldoende, het zwartniveau is hier en daar wat onder de maat. Filmgrain is eigenlijk constant aanwezig en soms in die mate dat het storend wordt. Verder is posterisatie soms zichtbaar en ook aliasing duikt een enkele keer op. Een redelijke beeldkwaliteit dus en waarschijnlijk zat er ook niet meer in aangezien vrijwel alle uitgaven over de wereld een vergelijkbare transfer hebben gekregen.
De film is verdeeld in 10 hoofdstukken en de optionele Nederlandse ondertiteling is duidelijk te lezen en staat op een goede hoogte in het beeld.

Geluidskwaliteit

Het geluid wordt verzorgd door een Dolby Digital 5.1 track (448 kb/s) in de originele Thaise taal. De track maakt gebruik van alle aanwezige kanalen, maar toch iets te weinig om echt ruimtelijk over te komen. Verder klinken de actiescènes wat plat door het weinige laag. De dialogen komen netjes boven de rest van het geluid uit en komen netjes uit de centerspeaker. De frontspeakers laten de soms aanwezig muziek en overige geluiden horen. De surrounds komen tot leven tijdens de actiescènes en hier zijn dan de omgevingsgeluiden te horen. De track bevat zoals gezegd wat weinig laag en de subwoofer had wel iets meer aanwezig mogen zijn. Het geluid klinkt verder mooi helder en beschadigingen of ruis zijn niet aanwezig. Een goede track die prima past bij de film.

Extra's

Zoals wel vaker bij uitgaven van RCV heeft deze DVD geen menuschermen en daarom ook geen extra\'s. Bij het opstarten van de schijf zijn er enkele trailers te zien van andere RCV uitgaven.

Tony Jaa is terug in deze keiharde actiefilm die veel weg heeft van zijn vorige project Ong-Bak. Het verhaal komt vrijwel overeen en deze keer zijn er twee olifanten gestolen in plaats van een hoofd. Jaa gaat weer in de achtervolging en slaat onderweg vele gangsters en ander gespuis in elkaar. Uiteraard zijn ook deze keer weer de bizarre stunts en vechtscènes aanwezig. Deze keer is er voor de echte martial arts fan wat meer te genieten dankzij enkele prachtige scènes waarin veel mooie bewegingen te zien zijn. Leuk vermaak dus wederom voor de actiefans en liefhebber van Jaa\'s eerdere film, Ong-Bak.
Beeld en geluid zijn voldoende, maar vooral het beeld had iets beter gemogen. Extra\'s zijn niet aanwezig en dit is zeker jammer. Andere uitgaven van de film hebben namelijk wel extra\'s maar wij moeten het dus weer eens zonder doen.