["Mogambo"]

“Hé! Een kangaroe,” zegt Eloise “Honey Bear” Kelly (Ava Gardner) wanneer ze ziet dat een jong neushoorntje uit een Afrikaanse groeve wordt getild. Eloise, een showgirl uit Broadway die is gestrand in de Afrikaanse jungle, voelt zich beter thuis in de stadsjungle. Maar na één blik op jager/safarigids Victor Marswell weet ze precies waar ze het liefst wil zijn. Maar er is concurrentie op komst, en wel in de vorm van Linda Nordley (Grace Kelly), de keurige vrouw van een antropoloog. De jacht is geopend!

Mogambo uit 1953 is een remake van het in 1932 verschenen Red Dust. In beide films zien we hoe het personage van Clark Gable, alias De Grote Witte Jager, in een soortement driehoeksverhouding belandt met twee totaal verschillende vrouwen. Het gevolg: jaloezie, liefde, verdriet en – een heet hangijzer in die tijd – ontrouw. De ene vrouw, een brutale meid die niet op haar mond is gevallen, wordt vertolkt door Ava Gardner en de andere, een verlegen, getrouwde dame, door Grace Kelly. Niet de meest onbekende namen, en daarin ligt dan ook de voornaamste kracht van de film. Want afgezien van aardig acteerwerk (al is de chemie tussen Gable en Kelly niet echt overtuigend) stelt de prent niet zo heel veel voor. Weliswaar krijg je wat mooie plaatjes van Afrika te zien, waarbij zelfs bepaalde inheemse stammen hebben meegewerkt, maar regelmatig is overduidelijk dat de natuuropnames afzonderlijk van de rest van de film zijn opgenomen. Goed voorbeeld is een confrontatie met gorilla’s later in de film. Daarbij zijn altijd afzonderlijk óf de acteurs óf de gorilla’s (duidelijk geschoten op een ander soort film) in beeld. Duidelijk een geval van knip- en plakwerk dus. Mogambo is dan ook zeker geen tijdloze klassieker, in tegenstelling tot andere films van gerespecteerd western-regisseur John Ford, maar als je er niet te veel van verwacht is het best een vermakelijk, zij het wat gedateerd romantisch speelfilmpje.

Beeldkwaliteit

Zoals we van Warner gewend zijn heeft men het beeld van dit oudje netjes opgeknapt. Zo is de kleurverzadiging van de 1.33:1-transfer prima in orde en vormen zaken als filmgrain en ruis geen enkel probleem. Wat scherpte betreft is er een duidelijk verschil tussen studio- en buitenopnames. Het binnen geschoten materiaal oogt namelijk een stuk scherper dan de beelden van buiten (vergelijk screenshots 1 en 2 met shots 3 en 4). Iets soortgelijks geldt als we kijken naar de staat van de print: bij studio-opnames is het beeld erg schoon, maar bij buitenopnames is er een redelijke hoeveelheid kleine vuiltjes te zien. Desondanks is het gezien de leeftijd van de film een bovengemiddelde transfer.

Geluidskwaliteit

Over het geluid van Mogambo kunnen we kort zijn. Zoals bij vele ‘antieke’ films het geval is treffen we namelijk een tamelijk gedateerd monospoor aan. Ieder die wel eens een oude film op DVD heeft gezien weet dus wat hij kan verwachten van de Dolby Digital 1.0-track (192kbit/s): een beperkte dynamiek, een schel randje en hier en daar wat ruis. Wanneer de film zich naar het oerwoud verplaatst valt echter op dat de detaillering van het geluid niet slecht is voor een film van deze leeftijd. Daarbij zijn de dialogen altijd prima verstaanbaar. En dus kennen we een magere voldoende toe.

Extra's

Zoals veel oude films op DVD presteert ook het schijfje van Mogambo minimaal qua extra’s. Je treft namelijk enkel de originele trailer van de film als toevoeging aan. Deze heeft een beeldverhouding van 1.33:1 en monogeluid, en is niet Nederlands ondertiteld. Daarnaast krijg je voordat je in het hoofdmenu belandt een promotrailer te zien van de film Matchstick Men (met behulp van de menu-toets is deze over te slaan).

In Mogambo (1953) zie je hoe een door Clark Gable vertolkte gids/jager in hartje Afrika met zijn neus in de relatie-perikelen valt. Twee totaal verschillende vrouwen, gespeeld door Ava Gardner en Grace Kelly, maken namelijk jacht op het hart van de stoere vent. Het aardige acteerwerk (Gardner en Kelly kregen allebei een Oscar-nominatie voor hun rol) is het voornaamste pluspunt van de film. Qua verhaal stelt het allemaal niet zo veel voor. Wat betreft de DVD-uitgave kunnen we concluderen dat beeld en geluid acceptabel zijn voor een film op leeftijd, maar dat er qua extra’s uitermate weinig te beleven valt. Zowel qua film als DVD dus geen topper, maar wellicht een aardige huurtip voor liefhebbers van (een van) eerdergenoemde castleden.