["Taste the Blood of Dracula"]

Drie welvarende heren, Hargood (Geoffrey Keen), Paxton (Peter Sallis) en Secker (John Carson) zijn op zoek naar een beetje spanning in hun decadente leven. Ze komen in contact met Lord Courtley (Ralph Bates), die hen vraagt of ze bereid zijn hun ziel aan de duivel te verkopen. De heren gaan in op het intrigerende voorstel, maar krijgen al gauw spijt wanneer blijkt dat ze zich hierdoor Het Kwaad op de hals halen, en wel in de vorm van de op wraak beluste graaf Dracula (Christopher Lee).

Bij het zien van Christopher Lee’s naam op de cover weten de fans genoeg: Taste the Blood of Dracula (1970) is één van de vele Dracula-films van de befaamde Britse Hammer filmstudio. Het feit dat deze film nu op DVD verkrijgbaar is zal voor de fans reden genoeg zijn om het schijfje aan te schaffen, maar toch zullen ook zij toe moeten geven dat het zeker niet de beste Dracula-film uit de Hammer-stal is. Wat betreft het visuele aspect is er weinig mis, de sets, locaties en kostuums zien er prima uit. Ook het typische ‘Victoriaanse horrorsfeertje’ komt lekker uit de verf. Het script is echter waar het probleem ligt. Het duurt bijvoorbeeld ruim drie kwartier voordat “The Prince of Darkness” überhaupt zijn gezicht laat zien (afgezien van een korte scène aan het begin van de film, die verwijst naar het eind van voorganger Dracula Has Risen from the Grave). En als het dan zover is, dan doet hij niet altijd denken aan de oude, vertrouwde Drac. Normaliter was de oer-vampier tevreden als hij gewoon links en rechts wat terreur kon zaaien, maar ditmaal gaat hij wat meer fijnbesnaard te werk met een gerichter motief: wraak (waarbij hij o.a. handig gebruik maakt van de vrouwen in het leven van de beoogde slachtoffers, uiteraard nadat hij zijn tandafdruk in de nek van de rondborstige deernes heeft achtergelaten). Origineel is de opzet wel, maar dat is in dit geval niet per definitie beter. Dat neemt niet weg dat de liefhebber van het Hammer-oeuvre zich best zal vermaken met Taste the Blood of Dracula.

Beeldkwaliteit

Bij Warner heeft men Taste the Blood of Dracula anamorf op DVD gezet met de verhouding van 1.78:1. En het mag gezegd worden: complimenten voor de moeite die men heeft gedaan om de 35 jaar oude film netjes op DVD te zetten. De print is namelijk zichtbaar opgepoetst, zodat de gebruikelijke vuiltjes en beschadigingen die een film van dergelijke leeftijd plagen geheel achterwege blijven. Hetzelfde geldt voor zaken als filmgrain en beeldruis. Ook de scherpte is boven verwachting. Wel had de ondertiteling wat lager geplaatst mogen worden. Ook is zo nu en dan compressie-artefacting te zien, maar veel opvallende/storende gevallen zitten daar niet tussen. Een uitermate nette transfer dus!

Geluidskwaliteit

Voor de DVD-release heeft men het geluid van Taste the Blood of Dracula gewoon in het oorspronkelijke formaat gelaten. Mono dus, in dit geval in de vorm van een Dolby Digital 1.0-track (192kbit/s). Maar niet getreurd, want we hebben kwalitatief veel en veel slechtere sporen gehoord. Ruis en gekraak zijn bijvoorbeeld nergens te bespeuren en ook vervorming blijft onverwacht geheel achterwege. Uiteraard zijn dynamiek en detail niet te vergelijken met die van moderne films, maar toch presteert het mono-spoor ook op deze fronten lang niet slecht. Ach, en dat licht zweempje van gedateerdheid heeft ook wel zijn charme.

Extra's

Helaas vind je alleen de oorspronkelijke trailer op het schijfje (1.78:1 anamorf, DD 2.0). Natuurlijk gaat het wat ver om een super-de-luxe Special Edition van Taste the Blood of Dracula te verwachten, maar er zijn toch extra’s genoeg te bedenken voor een titel als dit (bijvoorbeeld over de geschiedenis van Hammer, of de carrière van Christopher Lee).

Taste the Blood of Dracula is een film van de beroemde Engelse Hammer-filmstudio rond – het zal geen verrassing zijn – de wereldberoemde vampier Dracula, zoals gebruikelijk vertolkt door Christopher Lee. De beste film uit het genre is het zeker niet, mede door het lage \'Dracula-gehalte\', maar de liefhebber van klassieke horror-pulp zal zich er vermoedelijk toch wel mee vermaken. Afgezien van het gebrek aan boeiende extra’s is de DVD-uitgave met zijn nette mono-geluid en uitstekende beeld dik in orde.