["Postman Always Rings Twice, The"]

Frank Chambers (John Garfield), een lifter zonder specifiek doel, ziet bij een wegrestaurant het bordje ‘Man gezocht’. Frank gaat naar binnen en wordt door de eigenaar Nick Smith (Cecil Kellaway) aangenomen als klusjesman en voor werk in de keuken. Al vrij snel leert Frank de veel jongere vrouw van de restauranteigenaar kennen, de stralende en wulpse Cora (Lana Turner). Vanaf het eerste moment flirt zij met Frank, die uiteindelijk beseft dat achter het werkaanbod meer schuilgaat. Het wordt hem ook al gauw duidelijk dat Cora niet zo gek is op Nick en zij geeft Frank de suggestie dat een ongeluk in een klein hoekje zit en hen allebei van een hoop problemen zou verlossen. Verblind door de liefde laat Frank zich verleiden tot de misdaad, maar helaas verloopt alles anders dan gepland. Frank besluit enige afstand tot Cora te nemen en vertrekt naar Los Angeles. Maar daar wordt hij later weer opgezocht door Nick, die aandringt op zijn terugkeer naar het wegrestaurant. Er wacht Frank nog een onaangename verrassing.

De titel The Postman Always Rings Twice zal menigeen bekend in de oren klinken. Daarbij zal bijna iedereen de remake uit 1981 voor ogen hebben, waarin Jack Nicholson en Jessica Lange de hoofdrol spelen. Een groot verschil tussen de remake en de hier besproken ‘originele’ versie uit 1946 is de erotische geladenheid in de film, die bij de remake erg nadrukkelijk aanwezig is. Dit ligt zeker niet aan de vrouwelijke speler, maar meer aan de tijdsgeest. Lana Turner is een zeer uitdagende vrouw, maar 35 jaar later waren de normen en waarden wat losser en kon een andere film worden gemaakt. Is deze 1946 versie daarmee minder? Geenszins, beter zelfs. Want het zijn juist de andere elementen van spanning, angst en radeloosheid die in deze 1946 versie beter naar voren komen. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van James M. Cain (1892-1977), die dit boek in 1934 schreef. De oplettende lezer heeft al gezien dat we een paar regels eerder het woord origineel tussen twee aanhalingstekens plaatsen. Want regisseur Luchino Visconti maakte in 1943 de film Ossessione. En al schreef Visconti ook zelf het script en wordt de naam van Cain niet in de aftiteling genoemd, algemeen wordt aangenomen dat de film is gebaseerd op hetzelfde boek.
Lana Turner is in deze versie van het verhaal weergaloos als de ‘femme fatale’. Ook van de andere spelers is het spel van een hoog niveau. en regisseur Tay Garnett weet met mooie beelden een donkere ‘film noir’ sfeer op te roepen.

Beeldkwaliteit

De film is op 35 mm film vastgelegd, met een negatief beeldverhouding van 1.37:1, bekend als de academy standard. De film staat met een beeldverhouding van 1.33:1 (4x3) full frame op deze DVD.
Evenals andere Warner filmklassiekers is ook deze film met zwart/wit beeld volledig gerestaureerd. Wederom is het resultaat prachtig, het zwart/wit beeld ziet er zeer goed uit. Heel incidenteel zit nog wel een spettertje in het beeld. Af en toe zitten verticale strepen in het beeld, rond de 20ste minuut is dat duidelijk te zien (screenshot 3). Het contrast, voor een zwart/wit film erg belangrijk voor het juist weergeven van alle grijstinten, is uitstekend. Het beeld heeft bij de begintitels wat last van telecine wobble (wiebelen in het beeld). Scherpte en detaillering van het beeld zijn zo goed als ze zijn kunnen, rekening houdend met het gebruikte materiaal. Filmgrain is nog wel, soms duidelijk, in het beeld te zien. Maar desalniettemin is ook deze klassieker weer erg mooi op DVD is gezet. De film is netjes verdeeld in 32 chapterstops. De optionele ondertiteling is wit, maar staat wat te hoog geplaatst onder in het beeld.

Geluidskwaliteit

Het oorspronkelijke mono geluid van de film is ook onderhanden genomen en staat in Dolby Digital 1.0 (bitrate 192 kb/s) op de DVD. Dit betekent dat al het geluid alleen maar uit de centerspeaker komt. Het zal geen verrassing zijn dat ook de geluidstrack erg goed klinkt. Natuurlijk kun je horen dat het een oude geluidstrack is. Met name door de beperkingen in het frequentiebereik waar de hoge tonen wat minder zijn en de lage tonen nauwelijks aanwezig zijn. Maar de geluidstrack is wel volledig ruisvrij, geen spetter of kraakje te horen. En alle dialogen zijn prima te volgen. Met in achtneming van de leeftijd van de film, een prima klinkende soundtrack.

Extra's

De breedbeeld menuschermen op de DVD zijn statische plaatjes zonder achtergrondmuziek. Deze release heeft drie extra’s meegekregen, alles in 4x3 beeldformaat, DD2.0 geluid en Nederlands ondertiteld.

Introduction by Richard Jewell – Film Historian/USC Professor of Critical Studies (5 min)
Deze man geeft zijn visie op de film, de hoofdrolspelers en het verhaal.

The John Garfield Story (TNT Documentary) (58 min)
Een nieuw opgenomen, imposant biografisch overzicht van filmster John Garfield, die in 1952 aan de gevolgen van trombose overleed. De documentaire wordt ingeleid en vertelt door zijn dochter Julie Garfield. De begrafenis van Garfield was op dat moment een van de grootste en indrukwekkendste geweest. De schuld aan zijn dood wordt door velen gelegd bij de ‘Commissie van On-Amerikaanse Activiteiten’, die hem (en andere acteurs) op de zwarte lijst hadden geplaatst. Vele collega’s staan stil bij het belang van deze man voor de Amerikaanse filmindustrie.

Behind-the-scenes Image Gallery
Een 40-tal zwart/wit foto’s, gepresenteerd in een breedbeeldkader.

Theatrical Trailer (2½ min)
De originele bioscooptrailer uit 1946.

The Postman Always Rings Twice is een wederom een prachtige Hollywood klassieker die door Warner in ere is hersteld. In deze film uit 1946 van regisseur Tay Garnett schitteren de sterren van Lana Turner en John Garfield. Het verhaal, gebaseerd op de roman van James M. Cain, is welbekend. Een man wordt verliefd op een getrouwde vrouw, die hem vervolgens gebruikt om haar eigen man te laten vermoorden. Helaas mislukt het plan. De rest verloopt anders dan beide hadden gepland.
Warner heeft deze zwart/wit film weer helemaal opgeknapt, resulterend in een prima beeld en een goed klinkende mono soundtrack. Als extra een korte analyse van filmhistoricus Richard Jewell. Daarnaast een documentaire van bijna één uur over de acteur John Garfield. Vreemd genoeg wordt deze documentaire niet op de cover vemeld. Verder nog een fotogalerij en de originele bioscooptrailer. Uiteraard voor de (klassieke) filmliefhebber een must in de collectie.