["Death in Venice"]

In 1911 reist de Duitse componist Gustav von Aschenbach (Dirk Bogarde) naar Venetië voor een rustkuur. Hij lijkt een gereserveerde, beschaafde man die naar Venetië is gekomen om het gecompliceerde leven in München even achter zich te laten. In zijn muziek wordt Von Aschenbach vooral gekweld door zijn zoektocht naar muzikale perfectie. In het Lido Hotel, alwaar hij verblijft, ontmoet hij de Poolse familie Moore. Om een vreemde reden voelt Gustav grote aantrekkingskracht tot de jonge tiener Tadzio Moore (Björn Andrésen). Zijn obsessie voor de jongen groeit zodanig, dat Gustav geen acht slaat op de wetenschap dat Venetië getroffen wordt door een cholera epidemie.

Death in Venice is gebaseerd op de gelijknamige korte roman van beroemde Duitse schrijver Thomas Mann. De evenzo beroemde Italiaanse regisseur Luchino Visconti (1906-1976) heeft deze klassieke roman verfilmd tot een bijzonder poëtisch sfeervol werk. In het verhaal gebeurt oppervlakkig gezien niet zoveel en de film lijkt zich dan ook traag aan je voor bij te trekken. Maar de onderhuidse spanning en emoties maken dat de film, ook al wordt er bij tijd en wijle lange tijd niets gezegd, met een bijzondere boeiende sfeer wordt gebracht. En daarmee weet Visconti je heel knap toch twee uur met dit verhaal te boeien.
Bijzonder is ook de muziek van de film. Volgens regisseur Visconti is er overtuigend bewijs dat de hoofdpersoon in de roman van Thomas Mann gebaseerd is op de klassieke Oostenrijkse componist Gustav Mahler (1860-1911). Voor Visconti in ieder geval de reden geweest om de muziek van deze componist als filmmuziek te gebruiken. Nu is de film niet exact gelijk aan de roman van Thomas Mann. De roman is iets anders, Von Aschenbach is daarin een schrijver die omwille van nieuwe inspiratie naar Venetië vertrekt. Naar het schijnt is dit korte verhaal ook een beetje autobiografisch.
Op het Filmfestival van Cannes sleepte Visconti met deze film de Special 25th Anniversary Prize in de wacht, die eigenlijk voor zijn hele oeuvre werd gegeven. Diverse andere prijzen en nominatie viel de film ten deel, waaronder in 1972 een Oscar® nominatie voor de kostuums.
De film is geheel in Italië gedraaid, en uiteraard ook grotendeels in de beroemde stad Venetië. Deels is de cast ook Italiaanse en wordt in de film afwisselend Engels en Italiaans gesproken.

Beeldkwaliteit

De film staat in de oorspronkelijke beeldverhouding van 2.40:1 anamorf op deze DVD. Het beeld ziet er redelijk goed uit. Op zich is het al een bijzonderheid deze film in zijn volle breedte en in anamorfe kwaliteit te kunnen zien. Het beeld doet voldoende kleurrijk aan, al zien de kleuren er niet echt helder en briljant uit zien. De scherpte van het beeld is redelijk goed, maar de detaillering is matig. Filmgrain is vrij nadrukkelijk aanwezig. Er is duidelijk enige edge enchancement toegepast. En regelmatig zitten er nog wat spetters in het beeld.
De film is verdeeld in 29 chaptersstops. De laagwisseling op deze DVD-9 (dubbellaags) is slechts kort merkbaar. De ondertiteling (wit) is duidelijk met een goed leesbaar lettertype en staat redelijk goed onder in het beeld.

Geluidskwaliteit

De Engelstalige mono soundtrack staat in Dolby Digital 1.0 mono (bitrate 192 kb/s) op de DVD. De mono soundtrack wordt dus alleen door de centerspeaker weergegeven. De mono soundtrack klinkt schoon, maar is niet helemaal ruisvrij. Alle filmgeluiden zijn goed en duidelijk hoorbaar. Dialogen zijn goed te volgen. De soundtrack klinkt erg gedateerd, vooral veroorzaakt door het gematteerde hoog en het niet aanwezige laag. Wanneer de stemmen zich in de film verheffen, klinkt de soundtrack enigszins vervormd.

Extra's

De breedbeeld hoofdmenu is een statisch plaatje met achtergrondgeluid. Alle overige schermen zijn zonder achtergrondgeluid.

Visconti’s Venice (9 minuten)
Een kijkje achter de schermen tijdens de opnames, maar wel van promotionele aard. In de film zie je ook Visconti een bootreis door Venetië maken (zie screenshot 6) en zijn zoektocht naar de ideale filmlocaties. Uiteraard ook enkele interviewfragmenten, waarin zijn drang naar perfectie duidelijk wordt en zijn keuze voor de muziek van Gustav Mahler. Een voice-over geeft toelichting bij de beelden Beeldformaat is 1.33:1, geluid is DD2.0 mono (192 kb/s), Nederlands ondertiteld.

A Tour of Venice
Een 29-tal zwart/wit foto’s gepresenteerd in een breedbeeldscherm.

Theatrical Trailer (4 minuten)
De originele bioscooptrialer uit 1971. Gepresenteerd in 2.35:1 anamorf beeld met DD2.0 mono geluid.

Death of Venice wordt algemeen beschouwd als het meesterwerk van de Italiaanse regisseur Luchino Visconti. Het is de sfeervolle, welhaast poëtische verfilming van de gelijknamige korte roman van de Duitse schrijver Thomas Mann. In de hoofdrol Dirk Bogarde die de componist Gustav von Aschenbach speelt, die in Venetië aankomt voor een rustkuur. Aldaar ziet hij een jongen, genaamd Tadzio, die bij hem allerlei gevoelens losmaakt. Zo zeer zelfs dat Von Aschenbach geen acht geeft op een dreigende cholera epidemie in Venetië.
Warner heeft deze klassieker uit 1971 uitgebracht met redelijke beeldkwaliteit. Het geluid is helaas mono gebleven en klinkt tamelijk gedateerd. Als extra een aardige korte achter de schermen documentaire, een fotogalerie en de originele bioscooptrailer. Voor de echte filmliefhebber uiteraard verplichte kost.