["To Have and Have Not"]

Gedurende de Tweede Wereld oorlog verhuurt Harry Morgan (Humphrey Bogart) op het Caribische eiland Martinique zijn boot aan sportvissers. Als partner heeft hij de Eddie (Walter Brennan), die regelmatig te diep in het glaasje kijkt. Zijn boot is ook interessant voor andere partijen, zoals de ‘Vrije Fransen’, die de boot maar wat graag voor hun verzetsactiviteiten willen gebruiken. Maar Harry wil zich ver houden van de politiek. In de plaatselijke bar, waar Harry veel tijd in doorbrengt, ontmoet Harry de wulpse zangeres Marie (Lauren Bacall), die hem om een vuurtje vraagt. Al gauw laait de passie tussen Harry en de 19-jarige Marie huizenhoog op. Als de niet zo sportieve klant Johnson (Walter Sande) zijn visgerei beschadigd en het verschuldigde bedrag niet terugbetaalt, is Harry wel gedwongen, tegen beter weten in, met de verzetstrijders in zee te gaan.

In 1942 schitterden Humphrey Bogart en Ingrid Bergman in de prachtige film Casablanca. Het succes van deze film is herkenbaar terug te vinden in het twee jaar later gemaakte To Have and Have Not. Losjes gebaseerd op de gelijknamige roman van Ernest Hemmingway, laat regisseur Howard Hawks je dunnetjes Casablanca nog eens herbeleven. Nu weliswaar met een iets andere cast. De hoofdrol wederom Humphrey Bogart maar nu met tegenspeelster Lauren Bacall. Voor Bacall was dit haar debuut op het witte doek. Bacall is trouwens de artiestennaam voor Betty Joan Perske. En dat is meteen ook de gouden greep van deze film. De chemie, zoals dat dan zo mooi heet, tussen deze dit droomkoppel komt voelbaar van het scherm af. En laat je daardoor haast vergeten dat je naar een film kijkt die grote gelijkenis vertoont met Casablanca. Trouwens, de passie tussen Bogart en Bacall bleef niet beperkt tot het witte doek. Ook buiten de set ontstond tussen beide een liefdesrelatie. Voor de film is het verhaal van Hemmingway drastisch verandert, scriptschrijvers William Faulkner en Jules Furthman waren hiervoor verantwoordelijk. Bijzonder aan deze namen is dat zowel de originele schrijver Hemmingway als scenarist Faulkner beide Nobel prijswinnaars zijn. Hemmingway kreeg in 1954 de Nobelprijs voor de literatuur, Faulkner kreeg deze prijs al eerder in 1949 en heeft daarna ook nog tweemaal de prestigieuze Pulitzer prijs gekregen.

Beeldkwaliteit

De film is op 35 mm film vastgelegd, met een negatief beeldverhouding van 1.37:1, bekend als de academy standard. De film staat met een beeldverhouding van 1.33:1 (4x3) full frame op deze DVD.
Deze film heeft zo te zien niet de meest optimale restauratie gekregen. Het beeld is duidelijk minder van kwaliteit dan bijvoorbeeld Casablanca. Dit uit zich vooral in een wat minder ‘sprankelend’ beeld. Zwart is niet zo diep zwart als je zou wensen en wit is wat grauwer. Mede ook veroorzaakt door de af en toe ruim aanwezige beeldruis. En dit heeft ook weer effect op de scherpte, die niet altijd optimaal is. Bij de start van de film valt telecine wobble (het wiebelen van het beeld) op. Spetters en krasjes ontsieren ook nog zo nu en dan het beeld. En moiré valt bij sommige scènes op. Nu is het niet zo dat het beeld slecht is, verre van dat zelfs. Ook bij deze film ziet het beeld er gezien de leeftijd van de film, er goed uit. Alleen zijn we natuurlijk met restauraties als van Casablanca wel wat verwend geraakt. Het is best goed mogelijk dat de staat van het origineel geen betere beeldkwaliteit toelaat, dan we nu hier voorgeschoteld krijgen.
De film is netjes verdeeld in 27 chapterstops. De optionele ondertiteling is wit, maar staat wat te hoog geplaatst onder in het beeld.

Geluidskwaliteit

Het oorspronkelijke mono geluid van de film is ook onderhanden genomen en staat in Dolby Digital 1.0 (bitrate 192 kb/s) op de DVD. Dit betekent dat al het geluid alleen maar uit de centerspeaker komt. Het zal geen verrassing zijn dat ook de geluidstrack uitstekend klinkt. Natuurlijk kun je horen dat het een oude geluidstrack is. Met name door de beperkingen in het frequentiebereik waar de hoge tonen wat minder zijn en de lage tonen nauwelijks aanwezig zijn. Maar de geluidstrack is wel volledig ruisvrij, geen spetter of kraakje te horen. En alle dialogen zijn prima te volgen. Met in achtneming van de leeftijd van de film, een goed klinkende soundtrack.

Extra's

De breedbeeld menuschermen op de DVD zijn statische plaatjes met achtergrondmuziek. Deze release heeft drie extra’s meegekregen:

A Love Story: The Story of To Have and Have Not (11 minuten)
Een recentelijk opgenomen terugblik op de filmproductie door filmhistoricus Leonard Maltin, Robert Osbourne en Eric Lax. De laatste is de biografieschrijver van Humphrey Bogart. Nadruk ligt uiteraard op de relatie tussen Bogart en Bacall.

Bacall To Arms (6 minuten)
Een tekenfilm uit 1946 van de serie Merrie Melodies. De tekenfilm is een soort persiflage op To Have and Have Not

Op de cover wordt nog melding gemaakt van het extra Humphrey Bogart en Lauren Bacall vertolken de hoofdrollen in de Lux radio theater productie van 14 oktober 1946. Alhoewel dit extra wel op de regio 1 release voorkomt, is het op onze regio 2 release niet terug te vinden.

To Have and Have Not is een wederom een mooie Hollywood klassieker. Deze film uit 1944 met Humphrey Bogart in de hoofdrol, vertoont opvallende gelijkenissen met het twee jaar eerder verschenen Casablanca. Nu is Lauren Bacall de tegenspeelster van Bogart, waarbij de twee sterren ook buiten het witte doek een passionele relatie hadden.
Warner heeft deze zwart/wit film weer helemaal opgeknapt. Resultaat is een goede beeldkwaliteit, alhoewel we hier beter hebben gezien bij andere klassiekers. Geluid is een goed klinkende mono soundtrack. Op het gebied van de extra’s iets minder uitgebreid dan bij de andere klassiekers. Blijft een release die voor de liefhebber van klassieke Hollywood producties de moeite waard is.