["Good, the Bad and the Ugly, The (SE)"]

Tijdens het hoogtepunt van de Burgeroorlog doolt een meedogenloze en mysterieuze revolverheld (Clint Eastwood), bekend als ‘The Man With No Name’, rond in het Wilde Westen. Hij heeft geen huis, geen familie of vrienden en geen metgezellen … totdat hij twee vreemdelingen, Tuco (Eli Wallach) en Sentenza (Lee van Cleef) ontmoet, die net zo meedogenloos en afstandelijk zijn als hijzelf. Deze drie mannen, samengebracht door het noodlot, smeden samen een plan om een fortuin aan gestolen goud op te sporen. Het samenwerken verloopt moeizaam voor de bandieten. Al gauw komen ze er achter dat, in hun gevaarlijke zoektocht in een door oorlog verscheurd land, overleven de grootste uitdaging is…

The Good, the Bad and the Ugly is de derde film van Sergio Leone uit de zogenaamde Dollar-trilogie. The Good... valt te beschouwen als een prequel ten opzichte van de andere Dollar-toppers A Fistful of Dollars en For a Few Dollars More.
De cinematografie is veelal om je vingers bij af te likken met prachtige panoramashots en subtiele camerastandpunten. Ook Leone’s karakteristieke close-ups komen, mede dankzij de prachtige tronies, uitstekend voor de dag. Samen met de ondersteuning van de originele filmmuziek van Ennio Morricone (welke minstens drie weken in je hoofd blijft hangen..) krijgen de scènes iets kunstzinnigs.
Het acteerwerk van de drie maakt ontegenzeggelijk de nodige indruk. Clint ‘The Good’ Eastwood is op zijn best als ‘The Man With No Name’. Eli ‘The Ugly’ Wallach is minstens zo indrukwekkend met zijn clownesk, duistere invulling van de rol van Tuco. Lee van Cleef’s markante kop is alleen al genoeg om indruk te maken als ‘The Bad’. Maar dat doet tekort aan zijn prima acteerprestatie.

Beeldkwaliteit

Enkele jaren geleden verscheen de eerste, kale DVD versie van The Good, the Bad and the Ugly bij MGM/Fox. Ten opzichte van die release is het beeld grondig onder handen genomen. Het aspect ratio op deze (SE) DVD is met 2.35:1 trouw gebleven aan het originele formaat. De scherpte van met name de opnames van dichtbij uitstekend. Het niveau van detaillering is bij close-ups veelal indrukwekkend. Ook de donkere scènes in de film zijn goed te volgen. En dat terwijl de film toch al bijna veertig jaar geleden is opgenomen. Niet alle beelden zijn echter van onberispelijke kwaliteit. Met name enkele wijdse, panaroma-shots vertonen wat beeldtechnische onrechtmatigheden als lichte ‘edge enhancement’, ‘filmgrain’ en hier en daar wat beeldruis. Vanwege de lange speelduur van de film waren compressiefoutjes niet geheel te vermijden. Al moet dit zeker niet overdreven worden, want storend is het zeker niet. Ten opzichte van de eerste DVD release (zie screenshot 2) van The Good, the Bad and the Ugly valt duidelijk te constateren dat de kleuren danig zijn opgewaardeerd, waardoor het beeld een warmere uitstraling (zie screenshot 1) heeft gekregen. Dat men de print, ten opzichte van de voor de eerste release gebruikte transfer, heeft gezuiverd van ongerechtigheden valt te constateren in screenshots 3 (nieuw) en 4 (oud). Er zijn echter nog wel enkele filmspots en vuiltjes tussen de restauratiemazen heen geslipt. Gezien de respectabele leeftijd van de film kunnen we gerust stellen dat Fox/MGM hier goed werk heeft afgeleverd.

Geluidskwaliteit

Op het gebied van het geluid heeft MGM/Fox de zaken ook grondig aangepakt getuige de hagelnieuwe Dolby Digital 5.1 remix welke voorhanden is in Engels, Frans en Duits. Die laatste twee audiotracks zal de meesten onder ons niet interesseren. Vreemd genoeg is een Italiaanse variant, de oorspronkelijke voertaal in The Good, the Bad and the Ugly, niet voorhanden. Ook de originele Italiaanse monotrack zal je nergens terugvinden op de schijf.
MGM/Fox heeft er gelukkig voor gekozen om de 3-uur durende director\'s cut uit te brengen. Het probleem wat hierdoor wel ontstond is dat deze versie niet volledig in het Engels beschikbaar was. De toegevoegde passages waren namelijk alleen in het Italiaans beschikbaar. Zodoende zijn Clint Eastwood en Eli Wallach opnieuw opgetrommeld om de stemmen in te spreken. Het optrommelen van Lee van Cleef lag echter heel wat minder voor de hand. Voor de in 1989 overleden \'The Bad\'-acteur is een (prima) imitator ingeschakeld. De dialogen zijn te volgen, maar zijn wat zachter dan we gemiddeld genomen gewend zijn. Uiteraard zien we, vanwege de Engelse dub, continu lipsync problemen. Maar dat is eigenlijk ook wel één van de charmes van een heuse spaghetti-western.
Zonder enige twijfel behoort Ennio Morricone\'s legendarische filmmuziek van The Good, the Bad and the Ugly tot één van de meest herkenbare tunes uit de wereld van de film. De muziek klinkt erg fraai. De linker- en rechterfrontspeakers zetten, met ondersteuning van subtiele aanvulling vanuit de rearspeakers, de typische filmmuziek met veel gevoel voor detail neer. Ook de subwoofer levert een nuttige, maar zeker niet overdreven bijdrage. De geweerschoten klinken extra indrukwekkend doordat deze opnieuw zijn gecreëerd. De puristen zullen hier misschien wat minder blij mee zijn aangezien hiermee de authenticiteit van het geluid nog wat meer verloren gaat.
Gedurende de film is er jammer genoeg op de achtergrond een hele lichte ruis waarneembaar.

Extra's

De menuschermen zijn in breedbeeld uitgevoerd en voorzien van de muziek van Ennio Morricone.
Zoals het een echte Special Edition betaamt krijgen we naast enkele extra\'s op de eerste disc ook nog een extra bonusdisc met interessant materiaal.

Disc 1

Audio commentaar van Western-expert Richard Schickel
Filmhistoricus en Sergio Leone-fan Richard Schickel voorziet The Good, the Bad and te Ugly van het nodige informatieve commentaar. Schickel weet gedurende de complete speelduur zijn visie op de film en een behoorlijke dosis aan extra informatie te verschaffen. Een commentaartrack die de moeite van het beluisteren zeker waard is.

Disc 2

Leone’s West - documentaire (19:55 min)
In deze informatieve documentaire komen historicus Richard Schickel, producer Alberto Grimaldi, Clint Eastwood, Eli Wallach en Mickey Knox, die de Engelse vertaling onder zijn hoede heeft genomen, aan het woord. Het spaghetti-westerngenre en het werk van Leone komen uitgebreid aan bod. Interessante documentaire.

The Leone Style – documentaire (23:47 min)
Ook deze documentaire belicht, niet gek met zo’n titel, het werk van regisseur Sergio Leone.

The Man Who Lost the Civil War – documentaire (18:05 min)
Deze documentaire geeft de kijker een stuk achtergrondinformatie over het verloop van de Burgeroorlog. Hiermee wordt duidelijk gemaakt in welke context The Good, the Bad and te Ugly zich afspeelt. In deze documentaire worden aan de hand van foto’s, tekeningen, schilderijen e.d. belangrijke ontwikkelingen van de Amerikaanse Burgeroorlog toegelicht.

Restoring “The Good, the Bad and the Ugly” (11:08 min)
De technisch georiënteerde en boeiende documentaire maakt tijdens de intro meteen duidelijk dat Sergio Leone niet stond te trappelen om voor de Amerikaanse release het mes in de film te zetten. Toen The Good, the Bad and te Ugly in Rome in première ging duurde de film bijkans 178 minuten. Hiervan bleven uiteindelijk, tegen de zin van Leone in, nog maar 161 minuten over in de Amerikaanse bioscoopversie. In 2002 heeft een technische partner van MGM (Triage Labs) een Engelse versie gereconstrueerd, gebaseerd op de versie zoals deze in 1966 in Rome werd getoond. Hiervoor moesten overigens ook de nodige dialogen alsnog in het Engels worden gedubd (zie ook Geluidskwaliteit). Een interessant item voor mensen die geïnteresseerd zijn in het restauratieproces van een film. Had wat mij betreft nog langer mogen duren..

The Socorro Sequence: A Reconstruction (3:01 min)
Deze scène heeft nimmer de finale cut van een van de versies van gehaald. Op basis van de Franse trailer (ook aanwezig op de DVD), enkele ‘production stills’ en gevonden materiaal werd deze reconstructie gemaakt.

Extended – “Tuco torture scene” (7:15 min)
Een verlengde versie van de scène waarin Tuco (Eli Wallach) wordt gemarteld. Vanwege de erbarmelijke staat van het filmnegatief op dit punt heeft men besloten Tuco’s martelscène in te korten.

Il Maestro – featurette (7:48 min)
Filmmuziek historicus John Burlingame licht de unieke muziek van de van huis uit klassiek opgeleide Ennio Morricone. Sergio Leone was van mening dat de traditionele filmmuziek menig western heeft verpest. Juist daarom wilde hij originele filmmuziek en met Morricone heeft hij dit ook daadwerkelijk gevonden.

Il Maestro: Part 2 – featurette (12:25 min)
In deel 2 komen we wederom John Burlingame tegen die uitgebreid ingaat op Ennio Morricone’s muzikale omlijsting. Ondanks dat Burlingame duidelijk vanaf een uitgewerkte tekst voorleest en we daarnaast slechts een stilstaand beeld met foto van Morricone en poster krijgen voorgeschoteld, is deze featurette zeker het bekijken (lees: beluisteren) waard.

Daarnaast bevat de tweede disc nog de originele Franse Bioscooptrailer (3:30 min), die alternatieve shots en fragmenten bevat die niet in de film terecht zijn gekomen, en een Poster Gallery (0:32 min) waarin een aantal originele internationale filmposters en aankondigen getoond worden.
Tevens bevat de DVD nog een aantal ‘easter eggs’ die je zoals gebruikelijk kunt vinden op onze speciale ‘Easter Egg’-sectie.

In The Good, the Bad and the Ugly zit ‘The Man With No Name’ (Clint Eastwood), tegen de achtergrond van de Amerikaanse Burgeroorlog, achter een schat aan met een waarde van tweehonderduizend dollar. Maar ook ‘The Bad’ (Lee van Cleef) en ‘The Ugly’ (Eli Wallach) zitten achter deze schat aan. Dit schitterende epos over hebzucht speelt zich af tegen de achtergrond van de niets en niemand ontziende Amerikaanse Burgeroorlog tussen de Noordelijke Union en de Confederatie van de Zuidelijke staten.
Het beeld is dankzij een kundige restauratie danig opgeknapt en ziet er, voor een bijna veertigjarige film, prima uit.
Ten aanzien van het geluid is het spijtig dat de originele mono sporen ontbreken. De opwaardering van het geluid is desalniettemin prima gedaan. De muziek van Ennio Morricone klinkt daarbij uitstekend. De extra’s zijn allen zonder uitzondering informatief en van toegevoegde waarde.
The Good, the Bad and the Ugly is een absolute filmklassieker en deze puike release mag daarom eigenlijk niet ontbreken in de collectie van de liefhebber van het westerngenre. Absoluut ‘Good’!