["National Security"]

Earl Montgomery (Martin Lawrence) en Hank Rafferty (Steve Zahn) hebben maar een ding gemeen, ze zijn beiden afgewezen door de Los Angeles Police Department (LAPD). De één is er net uitgetrapt, de ander heeft net zijn maat verloren bij een uit de hand gelopen arrestatieactie. Nadat Earl en Hank een aanvaring met elkaar hebben tijdens een verkeersongeluk dat uit de hand loopt, worden de twee ‘losers’ gedwongen met elkaar samen te werken als beveiligingsbeambten.
Maar ondanks dat ze veroordeeld zijn tot de laagste rang van ordehandhaving, ontdekken Earl en Hank een ingewikkelde drugsoperatie die geleid wordt door Nash en zijn bende misdadigers. Als ze vervolgens een waardevol pakketje in handen krijgen, slaan ze op de vlucht. Eerst voor de slechterikken, daarna de LAPD en dan hebben ze ook nog elkaar om dwars te zitten…

Martin Lawrence heeft sinds zijn doorbraak in Bad Boys niet veel bijzonders laten zien. Nothing to Lose, met Tim Robbins, is hierop wellicht de echt positieve uitzondering. In National Security draait hij behoorlijk op de automatische piloot wat resulteert in weinig inspirerend acteerwerk. Steve Zahn daarentegen zet als de overijverige diender Hank Rafferty een zeer vermakelijk karakter neer. En dat is wat mij betreft ook mede te danken aan zijn retro ‘blockhead’-kapsel en zijn bijzonder foute snor. Over fout gesproken, het peroxidekapsel dat Eric Roberts zichzelf heeft aangemeten om zijn karakter \'Nash\' enige kracht bij te zetten, doet menig metamorfose-team ongetwijfeld de tenen krommen.
Martin Lawrence grijpt enigszins terug naar zijn roots als ‘stand-up comedian’ met het constant grappen over raciale misstanden. Mede hierdoor was de kritiek die de film ten deel kwam niet mals. Toch heb ik me bij National Security niet echt verveeld. Je weet immers zo langzamerhand wat je kan verwachten met een film waarop de naam van Lawrence prominent op de affiche prijkt. Een filmtechnisch hoogstandje kan je namelijk in dat geval bij voorbaat al op je buik schrijven. Dat geldt dus ook voor National Security, dat daarnaast feitelijk ook niets anders is dan een ouderwetse buddy-film waarvan er weer een stuk of dertien in één dozijn gaan. .

Beeldkwaliteit

De anamorfe transfer is uitgevoerd in het originele aspect ratio van 1.85:1. De film is nog jong dus we mogen een vrijwel onberispelijke beeldkwaliteit verwachten. Columbia Tristar stelt ons in dat opzicht absoluut niet teleur. De kleuren zien er helder, vol en natuurlijk uit. Ook de scherpte van het beeld en de detaillering zijn beide prima. In contrastrijke scènes is minimale ‘edge enhancement’ zichtbaar. Compressiefouten en andere ongerechtigheden zijn afwezig. Slechts sporadisch is lichte beeldruis en wat minimale ‘filmgrain’ aanwezig. Maar aangezien menigeen het vergrootglas achterwege laat bij het bekijken van een DVD is dit geen enkel probleem.
De DVD, type DVD-9, is onderverdeeld in 28 chapters wat een goede onderverdeling is voor deze 85 minuten durende film. De goed leesbare optionele Nederlandstalige ondertiteling is goed onderin het frame geplaatst. National Security ziet er, zoals we van een recente film mogen verwachten, prima uit.

Geluidskwaliteit

De DVD bevat een Engelstalige Dolby Digital 5.1 geluidstrack met een bitrate van 448 kbit/s. De Franse en Italiaanse Dolby 5.1 track laat ik even voor wat ze zijn en dus blijven die onbesproken…
De dialogen zijn door de centrale positionering uitstekend te volgen, mede door de prima scheiding van de voorkanalen. De achterkanalen worden met mate (in split-surround) benut en geven, samen met een subtiele aansturing van het LFE-kanaal, de film de juiste ambiance. De gepaste en vooral hiphopgeoriënteerde muzikale score is verzorgd door Randy Edelman.

Extra's

De breedbeeld menuschermen zijn geanimeerd en voorzien van achtergrondmuziek. De extra’s bestaan uit:

Audiocommentaar van regisseur Dennis Dugan
Dennis Dugan, onder andere verantwoordelijk voor Happy Gilmore en Beverly Hills Ninja, voorziet in een onderhoudend audiocommentaar waarin de gebruikelijke aspecten worden belicht. Zo staat hij stil bij zijn acteurs, de achtergrond van de film, de gebruikte locaties en en passant stopt hij wat leuke anekdotes in zijn verhaal. Het commentaar is keurig voorzien van Nederlandstalige ondertiteling.

Verwijderde scènes
- Martin Lawrence Improv – Interrogation (15:07 min)
In dit item worden de eerste vier minuten benut voor het belichten van de originele scène #66 zoals deze in het script staat aangegeven. Daarna zie je hoe Martin Lawrence op geheel eigenwijze van het voorgeschreven script afwijkt. Als ik verantwoordelijk was voor de montage dan had deze scène ook bij de verwijderde items gestaan...
- Overhead Hallway (0:31 min)
In deze scène zien we Hank van schuin bovenaf gezien al schietend en in slowmotion een gang doorrennen. Aan deze verwijderde scène wordt door Dugan gerefereerd in zijn audiocommentaar.

Alternatief einde (5:49 min)
Colm battles Martin & Steve is een niet onaardige variant op het einde zoals uiteindelijk in de film gemonteerd.

Muziekvideo (4:20 min)
N.S.E.W. - Disturbing Tha Peace featuring Shawna, I-20, Tity-Boi and Lil Fate.
De clip wordt weergegeven in een 1.33:1 verhouding en bevat een Dolby Digital 2.0 track @ 192 kbit/s.

Trailers
- National Security (1:51 min)
- Bad Boys 2 (2:05 min)
- Charlie’s Angels 2 (1:48 min)

In National Security zien we Martin Lawrence in de rol van beveiligingsbeambte die, samen met Hank Rafferty (een leuke rol van Steve Zahn), een grote smokkelzaak op het spoor komt. De humor in de film heeft vooral een raciale inslag. Op momenten komt dit best grappig over (vgl. de Rodney King imitatie), in een aantal gevallen worden deze, veelal door Lawrence afgevuurde grappen, er een beetje met de haren erbij gesleept. Maar dit hoeft niet voor iedereen een probleem te zijn. Fans van Martin Lawrence kunnen National Security gerust eens een kans geven.
De beeldkwaliteit is, zoals we van Columbia Tristar in combinatie met recente titels mogen verwachten, van uitstekende kwaliteit. Het Dolby Digital 5.1 spoor zorgt voor een prima invulling van het filmgeluid.
De DVD is voorzien van een aantal extra’s waarvan het audiocommentaar het meest interessant is. Het eveneens als bonusitem aanwezige alternatieve einde is aardig om eens te zien.