["Analyze That"]

Maffiaboss Paul Vitti (Robert De Niro) zit zijn tijd uit in de New Yorkse gevangenis Sing Sing. Vitti wordt onder de druk van het gevangenisregime en een mogelijke aanslag van de concurrerende maffia bijkans gestoord. Hij zingt liedjes uit West Side Story en danst op de tafels. Kortom, Paul Vitti is niet meer te handhaven. Zijn therapeut Dr. Ben Sobel (Billy Crystal) onderzoekt hem en stelt vast dat als hij niet snel tot rust komt de maffioso schizofreen zal worden. De FBI besluit om Vitti onder het gezag van Sobel te brengen, iets wat de psychiater niet ziet zitten vanwege het feit dat hij volledig met zichzelf in de knoop zit wegens een sterfgeval in de familie. Onder druk van de FBI stemt Sobel toch in om Vitti in huiselijke kring proberen te genezen.
Aldus komt Vitti bij de Sobel's inwonen, wat Sobel's vrouw Laura (Lisa Kudrow) de gestresste therapeut niet in dank afneemt. Vitti daarentegen trekt zich niets van de problemen tussen Ben en Laura aan en voelt zich al snel thuis. Na een gesprek met Sobel besluit de misdadiger het rechte pad te gaan bewandelen. Hij pakt allerlei bonafide baantjes aan en wordt zelfs adviseur van een regisseur die een maffiafilm maakt. Maar wat zijn de werkelijke intenties van Vitti als blijkt dat zijn maffiaverleden hem blijft achtervolgen...

Alle hoofdpersonen die van Analyze This een leuke komedie maakten werden weer opgetrommeld om het vervolg Analyze That te maken. Als eerste is ook regisseur Harold Ramis weer van de partij. Het door hem geregisseerde vervolg haalt, zoals in de lijn der verwachting, niet het niveau van zijn voorganger en lijkt alleen te zijn gemaakt om nog wat extra dollars te verdienen. Weliswaar zijn de dialogen tussen Paul Vitti en Ben Sobel weer leuk en dus grappig, maar zoals zo vaak bij sequels het geval is hebben we 'het' al een keer gezien. Wat acteren betreft kunnen we de heren De Niro en Crystal niet betrappen op vals spel hoewel De Niro, uitblinkend in de komedie Meet the Parents, misschien iets te veel zijn best probeert te doen om grappig te zijn. De aftiteling is misschien nog wel het leukst van alles omdat daarin een aantal outtakes zijn verwerkt. Conclusie: zonder dat het ook maar een moment een dijenkletser wordt, weet Analyze That je desondanks bij tijd en wijle een aantal malen aan het lachen te krijgen. Maar meestentijds zal de humor zich uiten als een smal pretglimlachje rondom om je lippen. En dat is het!

Beeldkwaliteit

Op de snapper valt af te lezen dat de beeldverhouding 1.85:1 bedraagt. De bioscoopuitvoering heeft deze verhouding ook, maar de anamorf vastgelegde transfer op deze DVD heeft een beeldverhouding van ongeveer 1.78:1. Het beeld is scherp waarbij in hoog contrasterende frames een minimale hoeveelheid edge enhancement is te ontdekken. Het zwartniveau is donker en diep met een goed schaduwdetail. De kleurbalans oogt neutraal wat een kleurrijk en helder beeld oplevert. In enkele scène zien we lichte aliasing maar echt hinderlijk zijn de trillende beeldlijnen niet. Een minimale hoeveelheid filmgrain is in een enkele scène te zien. Andere artefacten in de vorm van beschadigingen of vuil zijn niet aanwezig. Ondanks een klein aantal compressiefoutjes zijn er geen storende problemen m.b.t. de compressie aangetroffen. De optionele witte Nederlandse ondertiteling laat zich makkelijk lezen en is goed onder in het beeld geplaatst maar had voor het mooie iets lager gekund. De film is onderverdeeld in 28 chapter stops wat een meer dan goede onderverdeling is voor een film van anderhalf uur.

Geluidskwaliteit

Het geluid van de film is vastgelegd in een Engelse Dolby Digital 5.1 track waarvan de bitrate 384 kb/s bedraagt. Daar de film voornamelijk dialoog gedreven is ligt de nadruk van het gepresenteerde geluid op de voorkanalen. Dialogen zijn duidelijk te verstaan en worden goed verzorgd via het centerkanaal weergegeven. De achterkanalen worden sporadisch (in split-surround) gebruikt voor de weergave van effectgeluiden en voor wat beperkte achtergrondgeluiden die de ambiance moeten versterken. Ook het gebruik van het LFE kanaal is beperkt. De subwoofer komt alleen merkbaar in actie tijdens een aantal effecten waardoor alles bij elkaar genomen de mix technisch niets mankeert, maar wel als gewoontjes wordt ervaren.

Extra's

Via het statische keuzemenu (16x9) kan je een aantal extra's bekijken of beluisteren. Warner heeft de extra's niet ondertiteld.
De meest interessante extra is het audiocommentaar van regisseur Harold Ramis. Ondanks dat er redelijk veel stiltes vallen weet hij op geanimeerde wijze de kijker bij te praten over de productie van de film waarbij hij ook vergelijkingen met Analyze This maakt. Vervolgens kan je kijken naar een ruim 11 minuten durende Making of special waarin interviews met de cast en andere betrokkenen te zien zijn. De interviews worden afgewisseld met beeldmateriaal uit de film. Ook de Theatrical Trailer ontbreekt niet en ook kan je snel de Cast & Crew er op naslaan. Als laatste extra is er via de PC nog de mogelijkheid om voor alternatieve ontspanning naar diverse websites van Warner te surfen. De term 'DVD Content' is hier niet op zijn plaats want alleen Inter Actual Player 2.0 wordt geinstalleerd.

Analyze That is het vervolg op Analyze This waarin we weer de bekende namen van Robert De Niro en Billy Crystal tegenkomen. Jammer genoeg haalt deze sequel niet het niveau van zijn voorganger. De DVD presteert op beeld- en geluidskwaliteit zoals verwacht mag worden van een recente film. Wat betreft het bonusmateriaal is alleen het audiocommentaar van regisseur Harold Ramis, die ook verantwoordelijk was voor de regie van Analyze This, het meest de moeite waard. Wellicht dat in de nabije toekomst een bundel van deze twee films komt met als titel 'Analyze These'.