["Passage to India, A"]

De jonge Engelse vrouw Adela Quested (Judy Davis) reist samen met haar toekomstige schoonmoeder Mrs. Moore (Peggy Ashcroft) naar India om haar toekomstige echtgenoot te bezoeken. De Britse club in India is echter uiterst bekakt en zeer op zichzelf gericht. Adela wil dolgraag het échte India zien en het eten van komkommersandwiches en het kijken naar polowedstrijden is niet echt haar idee van een culturele douche. Via Richard Fielding (James Fox), een ander lid van de club, komen Adela en Mrs. Moore in aanraking met de vriendelijke Indiase dokter Aziz (Victor Banerjee) die zich vereerd voelt om zulke hoogstaande Engelsen wat te mogen laten zien van het mooie India. Hij besluit groots uit te pakken en neemt de vrouwen mee naar de Marabar grotten. Het gezellige uitje naar de grotten slaat vervolgens om in een drama als Adela overstuur wegvlucht en Dr. Aziz van verkrachting beschuldigd.

Gebaseerd op het boek van E.M. Forster en het toneelstuk van Santha Rama Rau is dit de laatste film van David Lean, de legendarische regisseur van Lawrence of Arabia, Dr. Zhivago en The Bridge on the River Kwai. Lean overleed in 1991 aan kanker, terwijl hij bezig was aan de pre-productie van Nostromo. Dat project heeft dus nooit mogen zijn, waardoor A Passage to India uit 1984 de laatste film uit zijn glansrijke carrière werd. Maar is het ook een waardige afsluiting van zijn indrukwekkende oeuvre? Aan de ene kant wel, vooral qua imposant camerawerk en vlekkeloze regie is deze film indrukwekkend. Het verhaal had echter beter gekund, want in principe draait de hele film om de verkrachting en de daaropvolgende rechtszaak. Op zich een vrij simpele opzet dus, waar normaliter zeker geen film van dik tweeëneenhalf uur voor nodig is. Daarnaast is de uitkomst van de rechtszaak al min of meer te raden, iets wat de film zeker in die scènes veel te voorspelbaar maakt. Gelukkig worden we in A Passage to India naast de ontzettend mooie plaatjes, getrakteerd op behoorlijk goed uitgewerkte personages en het achtergrondverhaal bij de hoofdrolspelers is dus ook meteen het interessantste deel van deze film. Ook de kromme relatie tussen de Indiërs en de stijve Engelsen wordt goed in beeld gebracht. Daarnaast kent de film wat diepere lagen, vol met symboliek en het Indische geloof in reïncarnatie en de kracht van het (nood)lot. Vooral dit element van de film sprak me zeer aan en maakte het slappe rechtszaak plot zeker goed. Een film die misschien geen meesterwerk genoemd mag worden, maar die toch veel mensen zal weten te boeien, al was het alleen al vanwege de prachtige plaatjes.

Beeldkwaliteit

Die prachtige plaatjes worden gepresenteerd in 1.85:1 anamorf breedbeeld. IMDb maakt melding van 1.66:1 als zijnde de originele ratio, maar diverse andere bronnen melden dat 1.85:1 toch de juiste bioscoopratio is. Hoe het ook zij, het beeld ziet er schitterend uit. De print is afkomstig uit 1984 en is niet geheel vrij van de nodige filmgrain, maar dit was absoluut niet storend te noemen en viel slechts in enkele shots echt op. Filmvlekjes beperken zich tot een absoluut minimum en de print ziet er over het algemeen helder en stabiel uit. De scherpte is prima, al is er wel gebruik gemaakt van kunstmatige verscherping van het beeld in de vorm van wat lichte edge-enhancement. Contrast, zwartniveau en schaduwdetail zijn erg goed en de kleuren zien er rijk en verzadigd uit, zonder aan oververzadiging te lijden. Digitale artefacts blijven beperkt tot wat posterisatie en low-level noise in enkele scènes en zullen de kijkervaring absoluut geen geweld aandoen. De ondertiteling is prima leesbaar, heeft een prettig font en staat netjes onder in beeld geplaatst. De verdeling in 16 chapters is echter veel te laag voor een film van dik tweeëneenhalf uur.

Geluidskwaliteit

Die 157 minuten hoeven je oren zich in ieder geval niet te vervelen, want op deze DVD staat een Dolby Digital 5.1 (448 kbit/s) track die de film uitstekend ondersteunt. Het geluid klinkt verrassend dynamisch voor een film uit 1984 en hoewel het net niet het niveau haalt van moderne films, doet de soundtrack allesbehalve gedateerd aan. Qua surroundgebruik is er ook niet zuinig gedaan, aangezien de kijker met allerhande ambiant-geluiden wordt omgeven. Die kan gaan van drukke menigtes die je om je heen hoort, tot de imposante weergalmingen in de Marabar grotten, waar ook de subwoofer aardig van zich laat horen. Dialogen zijn prima te verstaan en komen zoals gebruikelijk netjes uit de centerspeaker.

Extra's

Helaas is naast een Trailer niet veel te beleven op de DVD.

A Passage to India is dan misschien niet de kroon op het werk van David Lean, maar het is zeker weten een prima film, die vooral visueel en qua personagevertolking hoge ogen gooit. Dat het qua verhaal minder origineel in elkaar zit, wordt dan al snel minder erg. De beeld- en geluidskwaliteit zijn beter dan we normaliter zien bij een film van deze leeftijd en dit zorgt ervoor dat deze film echt schittert in je huiskamer. De karige extra´s zijn een gemiste kans, vooral als je bedenkt dat Lawrence of Arabia wel een mooie SE kreeg toebedeeld. En van zo´n relatief nieuwe film als deze was vast en zeker nog wel wat materiaal voorradig. Een bijzondere zwanenzang van een gevierd regisseur op een technisch prima DVD, die wel schreeuwt om een SE.